ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ မိန်းမရယ် (ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)

” ဟင့်အင် … ကိုနောင် … မသင်း ခွင့်မပြုပါဘူး … ဦးကံသာ တုန်းကတောင် မသင်း ကိုယ့်စိတ်ကိုယ် ချိုးနိမ်ပြီး … ကင်းအောင် နေနိုင်ခဲ့တာ … ကိုနောင် အသိပါ ”

” အင်းပါ … ကိုနောင် စိတ်လောသွားတာ … ဆောရီး ”

” ရပါတယ် … ကိုနောင်ရယ် … ဒါပေမယ့် … မသင်း … သူ့ကို … လက်နဲ့ အာသာဖြေပေးခဲ့ရတယ် … နောက်ပြီး မသင်းတို့ … ထပ်မပက်သက်ကြဖို့ … ပြောတော့ သူ့ဘက်က … မသင်းနဲ့ အိပ်ဖို့ တောင်းဆိုလာတာပဲ ”

” ဟမ် … ဒါဖြင့် … သူက … မိန်းမနဲ့ အိပ်ပြီးရင် … ထပ်မပတ်သက်တာ သေချာလား ”

” အဲဒါတော့ … သူ ကတိပေးတယ် … ဖားကန့် အပြီးပြန်တော့မယ် ပြောတယ် ”

” ဒါဆိုလည်း … ခွင့်ပြုလိုက်ပါလား မိန်းမရယ် … ကိုနောင်က … မသင်းနဲ့ သားလေးကို မခွဲရရင် … ပြီးရောပဲ ”

” ကိုနောင်က … မသင်းပေါ် … အဲလို နားလည်ပေးလေ မသင်းစိတ်ထဲ … မချိအောင် ခံစားရလေပါပဲ ”

” ဟာ … ရပါတယ် … မိန်းမရယ် … ဒါပေမယ့် ဒီတခါ … တခုတော့ တောင်းဆို ပါရစေ ”

” ပြောပါ … ကိုနောင် သဘောမတူရင် … မသင်း ဘာမှမလုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးသား ”

” အဖေရော … သားလေးရော … အိမ်မှာ မရှိတော့ … မသင်း ချစ်သူဟောင်းကို အိမ်ပဲ ခေါ်တွေ့ပါ့လား ”

” အင် ”

” ဟုတ်တယ် … ဦးကံသာနဲ့ ကတည်းက … ကိုနောင် ကြည့်ချင်မိတာ … အသိနောက်ကျခဲ့လို့ ”

” ဟို … ဟိုလေ … ကိုနောင်ရှေ့ … တခြားယောင်္ကျားကို … ခံဖို … မသင်း … စိတ်မရဲဘူး ”

” စိတ်အေးအေးထားပြီး ပျော်ပါ … မိန်းမရယ် … အရေးကြီးတာ … ကိုနောင်နဲ့ သားလေးကို … ပစ်မသွားဖို့ပဲ … ပြီးတော့ … ကိုနောင်တို့ အိပ်ခန်းမှာပဲ လုပ်ကြ … ဒီဘက် အဝတ်စားထားတဲ့ အခန်းကနေ … ကိုနောင် ချောင်းကြည့်မှာပါ ”

” အင်းပါ … ကိုနောင် … ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်ပါ့မယ် ”

ညပိုင်းရောက်တော့ ၂ ချီဆက်တိုက် လိုးဖြစ်တယ်ဗျ။ ထူခြားတာကာ ကျုပ်မိန်းမ ခါတိုင်းရက်ထက် စိတ်ပိုကြွနေတာပါ။ မနက်ပိုင်းက ချစ်သူဟောင်းကို ဂွင်းထုပေးတော့ အဲဒီစိတ်တွေ ပြန်ပေါ်လာတာနေမယ်။ ၃ ရက်မြောက်ကြ ကျုပ် အလုပ်သွားကာနီး ဒီနေ့ ဈေးထဲ သူ့ချစ်သူဟောင်းနဲ့ ချိန်းတဲ့နေ့မို့ ဘယ်နေ့ ခေါ်လိုက်ရမလဲ မေးနေတာဗျို့။

” ကိုနောင် … ဒီနေ့ … သူ့ကို ဘယ်ရက်တွေ့ဖို့ ပြောလိုက်ရမလဲ ”

” မြန်လေ ကောင်းလေပဲ … မိန်းမရယ် … နက်ဖန် ချိန်းလိုက် ”

” ဟင် … မမြန်လွန်းဘူးလား ”

” မမြန်ပါဘူး … ကိုနောင်လည်း ကြည့်ချင်တာရယ် … ပြီးတော့ သူ့ဆန္ဒပြည့်ဝတာနဲ့ … ဒီမြို့က ထွက်သွားပြီးရောပေါ့ ”

” သဘက်ခါ … ချိန်းလိုက်မယ်လေ … နက်ဖန်ကြ … မသင်းဘက်က လောသလို ဖြစ်သွားလိမ့်မယ် ”

” အင်းပါ … ဒါဆိုလည်း … သဘက်ခါပေါ့ … တစ်ခုတော့ ကောင်းပါတယ် … ကိုနောင်လည်း နက်ဖန် နေတပိုင်း အိမ်သန့်ရှင်းရေး လုပ်ချင်သေးတယ် ”

မသင်းကို နှုတ်ဆက်ရင်း အလုပ်ထဲ လာခဲ့လိုက်တယ်။ ဆိုင်ရောက်တော့ ဆရာက သင်္ကြန် ကြိုပိတ်မှာမို့ အလုပ်တွေ လက်စသတ်ဖို့ တပည့်တွေကို လိုက်ပြောနေတာပေါ့။ ကျုပ်ကတော့ သဘက်ခါ နားရဦးမှဗျ ကျုပ်မိန်းမနဲ့ သူ့ချစ်သူဟောင်းတို့ လိုးပွဲကို ကြိုပြီး ရင်ခုန်နေတာပါ။ ညနေပိုင်း လုပ်အားခရှင်းပြီး အိမ်ပြန်တော့ မိန်းမက သနပ်ခါးအဖွေးသားနဲ့ ကျုပ်ကို ပြုံးပြနှုတ်ဆက်နေတာပဲ။

” ဟော … ကိုနောင် ပြန်လာပြီလား ”

” အင်း … မိန်းမရေ … အခြေနေ ဘယ်လိုလဲ ”

” မယ့်လေး … ရေချိုးထမင်းစားပါဦး … ပြီးမှ ပြောပြပါ့မယ် ”

ကျုပ်လည်း ဆေးလိပ်တစ်လိပ် ကုန်အောင်သောက်ပြီး အိမ်ရှေ့ရေချိုးလိုက်တယ်။ ခဏနားပြီး မိန်းမနဲ့ ထမင်းအတူ စားလိုက်တာပေါ့။ ထမင်းစားပြီး မိန်းမဖျော်ပေးတဲ့ ကော်ဖီသောက်ရင်း ဧည့်ခန်းထဲမှာပဲ တီဗွီ အတူ ထိုင်ကြည့်နေကြတာ။ တီဗွီကြည့်နေပေမယ် စိတ်က မိန်းမနဲ့သူ့ချစ်သူအကြောင်းပဲ သိချင်နေမိတာပဲ။ ၈ နာရီ သတင်းလာတော့ ကျုပ်က စကားစလိုက်မိတယ်။

” မိန်းမ … အခန်းထဲ … သွားစို့ … သတင်းက နာရီဝက် ကြာဦးမယ် ”

” ခ်ခ် … ဟုတ်ပါပြီရှင် ”

မသင်းက ကျုပ်အကြံ သိနေတဲ့ ပုံစံနဲ့ ခိကနဲ့ ရယ်ရင်း ဖင်ကြီးတွေရမ်းပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားတော့တာ။ ကျုပ်လည်း အသာလေးကပ်လိုက်သွားပြီး အိပ်ခန်းထဲရောက်တာနဲ့ ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လေးလှဲနေတဲ့ မိန်းမကို ဘေးတစ်စောင်း ခွပြီး ကျုပ်သိချင်တာ မေးတော့တာပဲ။

” ပြောတော့လေကွာ ”

” ပြောပြမှာပါ ”

” မနက်က … ဈေးထဲ … ဟင်းချက်စရာ ဝယ်ပြီးတော့ … သူနဲ့ တွေ့ဖြစ်တာပဲ … အေးဆေးစကားပြောချင်တယ်ဆိုလို့ … သူ့ဆိုင်ကယ်နဲ့ အအေးဆိုင် တဆိုင် သွားခဲ့ကြတာ ”

” အင်း ”

” အအေးဆိုင်က … တမျိုးပဲ ကိုနောင် … ခြံဝင်းကြီးထဲမှာ … သက်ကယ်တဲလေးတွေ အများကြီးပဲ … ကိုယ့်အတွဲနဲ့ကိုယ် လာကြတာတွေပါ ”

” အော် … သီးသန့် လုပ်ထားတာမျိုးလား ”

” ဟုတ်တယ် ကိုနောင်ရဲ့ … တဲတစ်ခုနဲ့ တစ်ခုက နဲနဲဝေးတယ် … ၁၀ ပေပတ်လည်အကျယ်ကို စားပွဲခုံ အသေးလေးတစ်လုံး ခင်းထားပြီး အောက်က ကြမ်းက သစ်သားအပြည့်ခင်းပြီး ဖယောင်းပုဆိုး အုပ်ထားပေးတာ ”

” ဪ ”

” စားစရာက အစုံပဲ … ထမင်းရော အသုပ်ရော အပူအအေး … အကုန်ရတယ် … တဲရဲ့ အဝင်တံခါးလေးမှာ လူခေါ်ဘဲလ်လေး တပ်ထားပြီး ဘဲလ်နှိပ်မှ စားပွဲထိုးက ရောက်လာတာ … လက်ဖက်သုပ်နဲ့ မသင်းအတွက် အအေးတစ်ဗူး သူ့အတွက် အာလူးကြော်နဲ့ ဘီယာတစ်လုံး မှာလိုက်တယ် … စားစရာ ရောက်မလာခင် … သူက စမေးတော့တာပဲ ”

” ဘယ်လို မေးတာလဲ … မိန်းမရ ”

” အမ် … သူပြောတဲ့ ကိစ္စ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီလား ဘာညာပေါ့ ”

” သေချာလေး … ပြောပါ မိန်းမရယ် ဘာညာဆိုတာက ဘာလဲ ”

ကျုပ်က မိန်းမပါးစပ်က တစ်တစ်ခွခွ ပြောတာတွေ ကြားချင်မိတာဗျ။ အဲဒါမို့ စကားလမ်းစကို လိုက်ဖွင့်ပေးနေတာပါ။

” ဒီလို … ကိုနောင်ရေ … သူက … မသင်းကို လက်ထပ်မလား … အလိုးခံမလား မေးတာ … ရှင်းပြီလား … ဟွန့် ”

” အင်းပါ … အဲလိုလေး … သေချာပြောစမ်းပါ … မိန်းမရယ် ”

” မသင်းလည်း … သားလေးနဲ့ မောင့်ကို မခွဲနိုင်ကြောင်း … ချစ်သူတစ်ယောက်အနေနဲ့ … ဆန္ဒတွေ လိုက်လျောပေးမည် ဖြစ်ကြောင်း … ကိစ္စပြီးတာနဲ့ နောက်နောင် မပတ်သက်ကြဖို့ … ဒီမြို့က ထွက်သွားဖို့ ကတိတောင်းလိုက်တာပေါ့ ”

” သူက … ကျေနပ်တယ်ပေါ့ ”

” ပထမတော့ … သူ အံ့သြသွားတာပေါ့ … ဒါပေမယ့် သူ့ပိုင်ဆိုင်မှု့ စည်းစိမ်ချမ်းသာမှု့တွေ ပြောပြပြီး လက်ထပ်ဖို့ပဲ … ထပ်ပြောနေတာ … အဲ့ဒီအချိန် မှာထားတဲ့ စားစရာတွေ ရောက်လာလို့ သူလည်း ဘီယာသောက် မသင်းလည်း လက်ဖက်သုပ်စားရင်း အအေးဗူး ဖောက်သောက်နေလိုက်တယ် ”

” ဘီယာကုန်တော့ သူက နောက်တစ်လုံးထပ်မှာရင်း … ခုန စကားတွေပဲ ထပ်ထပ်ပြောပြနေတာ … မသင်းကလည်း သဘောထား မပြောင်းကြောင်း ပြန်ပြောတာပေါ့ ”

ကျုပ်လည်း နားထောင်ရင်း မိန်းမပါးလေးကို ရွှတ်ကနဲ့ ဖိနမ်းပစ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်နဲ့ သားလေးအပေါ် တကယ် သံယောစဉ် ကြီးတာလေဗျာ။ ရုတ်တရက် ကျုပ်ကို ပြန်နမ်းပြီးမှ မိန်းမက စကားဆက်တာဗျ။

” နောက်ဆုံးကြ … မသင်းပြောတာ သူလက်ခံပါတယ် … ဒါပေမယ့် ဘီယာနှစ်လုံးကုန်တော့ … သူမူးနေတာပေါ့ … မသင်းနဲ့မတွေ့ခင် သောက်ထားပုံရတယ် … ဈေးထဲ စကားပြောတော့ အရက်နံ့ရနေတာ … စားပွဲခုံခြားပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်နေရာက မသင်းဘက်ကို တိုးကပ်လာတော့တာပဲ ”

” အင်း … ဟုတ်ပြီ … သူက ဘာလုပ်သေးလဲ ”

” အာ … ကိုနောင်ကလည်း … အကုန်ပြောပြမှာပါဆို … ဖြတ်ဖြတ် မေးနေတော့တာ ”

” ဆောရီးပါ … မိန်းမရယ် … အရမ်းသိချင်မိလို့ပါဟ ”

” မသင်း ညာလက်ဘေးနား ကပ်ထိုင်ပြီး … ပုခုံကို လာဖက်တယ် … ပြီးတော့ မသင်းနှုတ်ခမ်းကို အငမ်းမရ နမ်းတော့တာပဲ … မသင်းလည်း … အလိုက်သင့်လေး တုံ့ပြန်ပေးလိုက်ပါတယ် … ဒါပေမယ့် သူက အဲမှာတင် ရပ်မသွားဘူး ကိုနောင် … မသင်းနို့တွေပါ ဆုပ်နယ်နေတာ … ဒီအထိလည်း မသင်း လက်ခံပါသေးတယ် … ခဏကြာတော့ သူ့လက်တွေက မသင်း ဗိုက်သားတွေပွတ်ရင်း ပေါင်ကြားအရောက် … မသင်းလည်း သူ့လက်တွေကို ပုတ်ထုတ်လိုက်မိတာပဲ … သူက … ခဏ ငြိမ်သွားပြီးတာနဲ့ သူ့ဘောင်းဘီ ဇစ်ဖြုတ်ရင်း အထဲက သူ့ဟာကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ် … ပထမနေ့က သေချာမကြည့်လိုက်ပေမယ့် … အခုဟာ အနီးကပ်မို့ မြင်လိုက်ရတာ … လီးက … ဦးကံသာထက် တုတ်ပြီး လီထိပ် အပေါ်နဲ့ အောက်ဘက်နားမှာ ဘုလေးတွေ ဖြစ်နေတာလေ ”

” ဟင် … အဲဒါ … ဂေါ်လီလို့ ခေါ်တယ် … မိန်းမရဲ့ ”

” အင်း … မသင်းလည်း မေးကြည့်တော့ … သူက မသင်းလက်ကို သူ့လီးပေါ်တင်ရင်း … ဂေါ်လီ ၅ လုံး ထည့်ထားကြောင်း … လိုးတဲ့အချိန်ကြ … သူမတူတဲ့ ခံစားမှု ဖြစ်ပေါ်စေကြောင်း ရှင်းပြပေးတယ် … မသင်းလည်း လီးကြီးကို အလိုက်သင့် ဂွင်းထုပေးရင်း အဖုတ်ထဲ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ခံရခက်နေတာပေါ့ … ။ သူမြန်မြန်ပြီးဖို့ ဆုတောင်းနေရတာပဲ … ခဏကြာတော့ မသင်းလက်ထဲ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သူ့လီးက တင်းကနဲ တင်းကနဲ ဖြစ်လာတော့တာ … မသင်းလည်း သူပြီးတော့မှာ သိတာနဲ့ လက်ကို ခပ်သွက်သွက်လေး ကစားပေးတော့ လရည်တွေ ပန်းထွက်လာတာ မသင်းထမိန်တွေပါ လာစင်တာပေါ့ … ပြန်ခါနီးကြ သူတအား ပူဆာတာနဲ့ … မသင်းလည်း ထိုင်လျက်လေးပဲ ထမိန်ကို ဟပြပေးခဲ့လိုက်တယ် ”

” ဟင် … ဒါဆို … သူက မိန်းမကို မလိုးရသေးပေမယ့် … စောက်ဖုတ်တော့ မြင်ဖူးသွားပြီပေါ့ ”

” အကုန်တော့ ဘယ်မြင်ပါ့မလဲ … ကိုနောင်ရဲ့ … ခဏလေးပဲ ထမိန်အပေါ်စဖြည်ပြီး ဟပြပေးတာပါ ”

မသင်းစကားဆုံးတော့ ကျုပ်တို့လည်း တစ်ချီလိုးပြီး နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်သွားကြတာပဲ။ မနက်လင်းတော့ ထမိန်အပေါ်လှန်တက်နေတဲ့ ကျုပ်မိန်းမကို ခွလိုးချင်လိုက်တာဗျာ။ စိတ်ကို မနဲထိမ်းထားရတယ်။ နက်ဖန်ကြ သူ့ချစ်သူဟောင်းနဲ့ တနေကုန် လိုးကြမှာလေ ဒီနေတော့ မိန်းမအားရှိအောင် မလိုးရက်တော့ပါဘူး။

ကျုပ် တအိမ်လုံး တံမျက်စည်းလှည်းနေတုန်း မိန်းမ နိုးလာတာဗျ။ သူလည်း ဧည်ခန်းတဲ့ မြင်မကောင်းတဲ့ ပစ္စည်းတွေ ကျုပ်တို့ အခန်းပိုထဲ အကုန်သိမ်းရင်း ဆေးကြောနေတယ်။ အိပ်ခန်းတွေ အကုန်ရှင်း ကြပ်ခိုးတွေ လှဲချရင်း အနံသက်ကောင်းအောင် ပြတင်းတံခါးတွေ အကုန်ဖွင့်ထားလိုက်တယ်။ အောက်က အုတ်ခင်းကိုလည်း ရေဆေး လှဲကျင်းပြီး တတ်နိုင်သမျှ သန့်သန့်ရှင်းရှင်းလေး လုပ်လိုက်ကြတာပေါ့။ မနက် ၁၀ နာရီလောက်မှ အားလုံးပြီးစီးတာနဲ့ လင်မယားနှစ်ယောက် ရေချိုးပြီး မသင်းက ညက ကျန်တဲ့ ထမင်းကြမ်း ကြော်နေတာပါ။

ကျုပ်က အလုပ်အဝတ်လဲပြီး နေတပိုင်း ဆိုင်သွားရမှာဗျ။ နက်ဖန် ခွင်တစ်ရက် ယူဦးမှာဆိုတော့ ဆရာညိုညင်နေမှာစိုးလို့ ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေတုန်း အိမ်ရှေ့ ဆိုင်ကယ် အဖြူလေး တစ်စီး ထိုးရပ်လာလို့ မီးဖိုခန်းထဲက မိန်းမကို သွားပြောလိုက်တယ်။ ကျုပ်ထင်တဲ့အတိုင်းပဲဗျ ။ သူ့ချစ်သူ ဖြစ်နေတာပဲ ချိန်းတာက နက်ဖန်မှပါ။

” ဟောတော် … အဲဒါ … သူပဲ … ကိုနောင် ”

” ခေါ်လိုက်ပါ … ကိုနောင် မီးဖိုချောင်ထဲ … ပုန်းနေပါ့မယ် ”

ခဏကြာတော အသားလတ်လတ် မျက်နှာသွယ်သွယ် ပါးသိုင်းမွှေးပါးပါးနဲ့ လူတစ်ယောက် ကျုပ်မိန်းမ ခါးကိုဖက်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ဝင်လာတာဗျို့။ မီးဖိုချောင်နဲ့ ဧည်ခန်းက မျက်စောင်းထိုး အနေထားမို့ ဧည့်ခန်းထဲ အကုန်မြင်နေရတာပါ။ စားပွဲခုံဘေးနားက ခုံအလွတ်တစ်လုံးကို မိန်းမက ခါးကုန်းပြီး အနီးနားက အဝတ်ဟောင်းတစ်ခုနဲ့ ခါပေးတော့ ကျုပ်မိန်းမ ဖင်ကြားကို အဲဒီလူက လက်နဲ့ နှိုက်ပွတ်နေတာဗျ။

” ဒါဆို … စိုးယောကျ်ားးက ညနေမှ ပြန်လာတတ်တာပေါ့ ”

ဪ … မသင်းက ကျုပ်ကို အလုပ်သွားပြီ ပြောထားတာနေမှာ။ ဒါမို့ ဒီကောင် လက်သရမ်းနေတာဗျ။ ကျုပ်မိန်းမကို စိုးလို့ခေါ်တာဗျို့။

” အာ … ငြိမ်ငြိမ်နေကွာ … ကိုမင်း ”

” လူမရှိတုန်းလေး … ကိုင်ရတာကို … စိုးကလည်း ”

” နက်ဖန်မှ … ချိန်းထားတာလေ … ဒီနေ့ ဘာလို့ လာတာလဲ ”

” ဟုတ်ပါတယ် စိုးရယ် … နေရာလာကြည့်ရင်း လူရှင်းနေတာနဲ့ … ဝင်ကြည့်မိတာပါ ”

” စိုးဘက်က ကတိတည်မှာပါ … ကိုမင်းဘက်ကလည်း ကတိတည်ပေးပါ ”

” အင်းပါ … စိုးရယ် … ခုတော့ တချိန်က မင်းသူ ဆိုတဲ့ … ဒီကကောင်ရဲ့ … အချစ်တွေက အရာမထင်တော့တာ သိပါတယ်ကွာ ”

မင်းသူ စကားဆုံးတော့ ကျုပ်မိန်းမ မျက်နှာလေး မှိုင်သွားတာဗျ။ အတိတ်ကို သတိရမိတာ ထင်တယ်။

” စိုးလည်း ဖောက်ပြန်ပြီး … အိမ်ထောင်ပြုတာ မဟုတ်ပါဘူး … ကိုမင်းရယ် … ၂ နှစ်လောက် အဆက်သွယ်မရတဲ့နောက်မှ … အခုလက်ရှိ ယောကျ်ားကို လက်ထပ်ခဲ့တာပါ ”

ကျုပ်မိန်းမ ဟတ်ထိသွားတာနေမှာ မင်းသူဘေးနား ကပ်ထိုင်းပြီး ပြန်ရှင်းပြနေတာဗျ။ တဖြည်းဖြည်း စကားပြောရင်း မင်းသူပေါင်ကြားထဲ မိန်းမလက်တဖက်က တလှုပ်လှုပ်နဲ့ပါ။ ကျုပ်နေရာက စားပွဲခုံကွယ်နေတော့ လက်လှုပ်တာပဲ မြင်နေရတာ။ နောက်ပိုင်း သူတို့စကားသံတွေက တိုးတော့ အသံသိပ်မကြားရတော့ဘူး။ ချောင်းရင်း အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေမိရတယ်။ ကြည့်နေရင်း မင်းသူဘယ်လက်က ကျုပ်မိန်းမ ပေါင်ကြားထဲ ရောက်လာပြန်ရော။ မိန်းမက မီးဖိုခန်းတံခါးဘက် မျက်လုံးဆွေကြည့်ရင်း ကျုပ်ဘယ်နေရာက ချောင်းနေလဲ သိချင်နေပုံပဲ။ တချက်တချက် ခေါင်းလေး လှန်တက်သွားသေးတယ်ဗျ။ သူပြောတော့ မင်းသူကို အကိုင်မခံဘူးပြောတာ။ အခု မင်းသူပုံစံက အရင်ထဲက ကျုပ်မိန်းမ စောက်ပတ်ကို နှိုက်ဖူးတဲ့ပုံပါ။ တကယ်ပါဗျာ ..။ အနားနားကပ်ပြီးကို ကြည့်ချင်မိတယ်။ ကျုပ်မိန်းမက သူ့ချစ်သူကို ဂွင်းထုပေးတုန်း သူ့ချစ်သူကလည်း ကျုပ်မိန်းမ အဖုတ်ကို ပြန်နှိုက်ပေးနေတာလေ။ နှစ်ယောက် ဘေးတိုက် နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ပြီး လက်တွေပဲ လှုပ်နေကြတာ။

ကျုပ်လည်း ပေါင်ကြားထဲက ထောင်ထွက်လာတဲ့ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဂွင်းထုနေမိတာပေါ့။ ခဏကြာတော့ ကျုပ်မိန်းမရဲ့ လွတ်နေတဲ့ ဘယ်ဘက်လက်လေး မြောက်တက်လာပြီး မင်းသူခေါင်းကို ဆွဲဖက်လိုက်တယ်ဗျ။ ခပ်တင်းတင်းဖက်ရင်း နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ထားတုန်း မိန်းမပေါင်ကြားထဲက မင်းသူလက်က ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးနေတာ။ အဲ့ဒီချိန်မှာပဲ မိန်းမက ဘေးတိုက် မျက်နှာချင်းဆိုင် နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နေရာက ခွာပြီး သူကိုယ်လုံးကို မတ်ရင်း ခေါင်းလေး လှန်တက်သွားတာပဲ။ နို့အုံတွေက နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နဲ့ အသက်ကိုထိန်းရှူနေတဲ့ ပုံစံလေး။ ကျုပ်လည်း လီးထိပ်က ယားတက်လာလို့ ကြည့်လိုက်တော့ လရည်တွေ ထွက်နေတာဗျို့။

ခဏနေတော့ မင်းသူက ကျုပ်မိန်းမ နားနားလေး တီးတိုးကပ်ပြောလိုက်တယ်။ မိန်းမက ကျုပ်ရှိတဲ့ မီးဖိုခန်း တံခါးကို လှမ်းကြည့်ရင်း ခေါင်းရမ်းပြနေတာဗျ။ နောက်ဆုံး မင်းသူက ကျုပ်မိန်းမ ခေါင်းကို ဆွဲနိမ့်ရင်း သူ့ပေါင်ကြားနေရာလေး အရောက် ဖိထားလိုက်တာ။ သိပ်မကြာပါဘူး ကျုပ်မိန်းမခေါင်းလေး နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နဲ့ ခဏအကြာမှ ရပ်သွားတော့တယ်။ မိန်းမခေါင်းလေး ပြန်မော့လာရင်း ကျုပ်ဘက်ကြည့်ပြီး သူ့ပါးစပ်ကို လက်ခုံနဲ့ သုတ်ပစ်နေတာပါ။

စကား ခဏ ပြောကြပြီး မင်းသူ ပြန်တာ သေချာမှ ကျုပ် ထွက်လာခဲ့တယ်။ ကျုပ်မိန်းမ မသင်းလည်း အိမ်ဝင်းတံခါး စိရင်း ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာပါပြီ။

” ကိုနောင် ”

” ပြောလေ … မိန်းမ ”

” ခုနက … ဟိုဟာလေ ”

” ဘယ်ဟာလဲ … မိန်းမရယ် … လုပ်ပြီ ”

” သူက … လိုးဖို့ တောင်းဆိုလို့ … မသင်းက ဒီနေ့လက်မခံကြောင်း ငြင်းရင်း … သူ့လီးကို စုပ်ပေးမိတာပါ ”

” ရပါတယ် … မိန်းမရာ … နက်ဖန်ကြ … ကြုံရဦးမှာပဲ … ကိုနောင့်ကို အားနာမနေနဲ့ ”

ကျုပ်စကားဆုံးတော့ မိန်းမက ကျုပ်နူတ်ခမ်းလေး လာနမ်းတာ သူ့ပါးစပ်က ညှီစို့စို့ လရည်နံ့လေး ရနေတာဗျ။ မင်းသူ လရည်တွေ သောက်ပစ်တာ နေမှာ။

နေ့တပိုင်း အလုပ်ဆင်းပြီး နက်ဖန် ခွင့်ယူလိုက်တယ်ဗျာ။ ကျုပ်ရော မသင်းရော မိုးချုပ်မှ အိပ်ပျော်သွားကြတာ။ ကျုပ်မိန်းမ မသင်းလည်း နက်ဖန် ကျုပ်ရှေ့ သူ့ချစ်သူကို အလိုးခံမှာမို့ ရင်ခုန်နေပုံပါပဲ။

မနက် အိပ်ရာထတော့ ဘေးနား မိန်းမကို မတွေ့ဘူးဗျ။ ဧည့်ခန်းထဲကြည့်တော့မှ ကျုပ်အတွက် ထမင်းကြော်နဲ့ ကော်ဖီတစ်ခွက် ပြင်ဆင်ပေးထားတာ တွေ့တယ်။ ကျုပ်လည်း မျက်နှာသစ်ဖို့ အိမ်ရှေ့ရေကန်နား ရောက်တော့မှ ကျုပ်မိန်းမကို တွေ့လိုက်ရတာ။ ရေကန်နဲ့ကွယ်ပြီး အိမ်ဝန်းထရံဘက် ဒူးထောင်ပေါင်ကား ထိုင်လျက်အနေထားနဲ့ စောက်မွှေးတွေ ရိတ်နေတာဗျ။

” ဟင် … ကိုနောင် ”

အနားရောက်လာတဲ့ ကျုပ်ကို ရဲနေတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ မော့ကြည့်နေတာပါ။

” ဘာလုပ်နေတာလဲ … မိန်းမရ ”

” ဟိုလေ … ကိုမင်းက … ပြန်ခါနီး … စောက်မွှေးရိတ်ဖို့ မှာသွားလို့ … အဲဒါ … ရိတ်နေတာ … အောက်ထဲကြ ရိတ်မရတော့ဘူး ”

” ဪ … တစ်ရက်ထဲ အလိုးခံမယ့် ချစ်သူပေါ်ကြ … စေတနာတွေ … ပိုနေပြီပေါ့ ”

” အိုရ် … ကိုနောင်ကလည်း … အဲသဘောတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော် ”

” ကဲပါ … ဓါးထိနေမယ် … လာလာ … အိမ်ထဲသွားပြီး … ကိုနောင် ရိတ်ပေးပါ့မယ် ”

ကျုပ်လည်း ပြောပြီး မိန်းမကို အိပ်ခန်းထဲ ပက်လက်လှန်အနေထားနဲ့ ပေါင်တန်တွေ ဒူးကွေးမြှောက်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပေါင်နှစ်ဘက်ဖြဲပြီးမှ စောက်မွှေးတွေ သေချာရိတ်ပေးလိုက်တာ။ စောက်မွှေးအုံလေးက စောက်ခေါင်းဝ အောက်ဖက် ဖင်ဝနားထိ ထိစပ်နေလို့ ဘယ်လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ညာလက်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်းရိတ်ပေးရတာဗျ။

အားလုံးပြောင်သွားတော့ မိန်းမယူလာတဲ့ ဆပ်ပြာရည်တွေနဲ့ ပွတ်ဆေးပေးလိုက်တယ်။ စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းသားလေးတွေက ရဲပြီး ချက်ချင်း ဖောင်းကားလာတာဗျို့။ စောက်ခေါင်းထဲ အရည်ကြည်လေးတွေလည်း အိုင်နေတာပဲ။ မနေနိုင်တာနဲ့ ၂ ခါလောက် လျှာနဲ့ ပင့်လျက်ပေးလိုက်မိတယ်။

” ခ်ခ် … ဟိုးထား … ဆရာကြီး … ဒီနေ့ မရဘူးနော် ”

” အင်းပါ … မိန်းမရယ် ”

အိပ်ခန်းထဲက ပြန်ထွက်ရင်း နှစ်ယောက်သား ရေချိုးပြီး ကျုပ်က စွပ်ကျယ်နဲ့ ပုဆိုးအဟောင်းတစ်ထည် လဲဝတ်ထားတယ်။ မိန်းမက အညိုရောင် လက်တကိုင်းအင်္ကျီလက်ပြတ်နဲ့ ထမိန်အနက် ဗျောင်လေး ဝတ်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲထိုင်နေတာ။ ကျုပ်လည်း ထမင်းကြော်စားပြီး ကော်ဖီသောက်ရင်း မိန်းမကို ကုတင်ပေါ်ပဲ အလိုးခံဖို့ သတိပေးရတာဗျ။ ချောင်းဖို့ နေရာ ၃ ခုလောက် ကြိုဖောက်ထားပြီး သေချာပြင်ဆင်ထားရတာပေါ့။ စားသောက်ပြီးတာနဲ့ ကျုပ်က ကျုပ်တို့အိပ်ခန်းနဲ့ ကပ်လျက် ပစ္စည်းဟောင်းထားတဲ့ အခန်းထဲဝင်ပြီး မိန်းမကို သော့ခတ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ဒါမှ မင်းသူမြင်ရင် သံသယ မရှိမှာ။

ကျုပ် အခန်းထဲရောက်ပြီး သိပ်မစောင့်ရပါဘူး။ မိနစ် ၂၀ လောက်ပဲ စကားသံနဲ့ အတူ ကျုပ်တို့လင်မယားခန်းဘက်က တံခါးဖွင့်သံ ကြားလိုက်ရပြီ။ ကျုပ်လည်း ကုတင်နဲ့ အလယ်တည့်တည့် အပေါက်က ချောင်းကြည့်လိုက်တယ်။

မင်းသူက တီးရှပ် အစိမ်းနဲ့ ဘက်ကီဘောင်းဘီ ဝတ်ထားတာဗျ။ ဝင်လာတာနဲ့ ကုတင်စောင်းထိုင်ပြီး နှစ်ယောက်သား ပြင်းပြင်းရှရှ နမ်းနေကြတာ။ မိန်းမ မျက်လုံးတွေက ကျုပ်ရှိတဲ့ အိမ်ထရံဘက်တော့ တချက်တချက် ကြည့်နေသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ပေါင်ကြားထဲ မင်းသူလက်ဝင်တာနဲ့ မျက်လုံးလေးစင်းပြီး ငြိမ်ကျသွားရောပဲ။ မင်းသူက နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းနေရာက လည်ပင်းတွေပါ လျှာနဲ့ ပင့်ယက်ပေးသေးတာ။ ကျုပ်မိန်းမလည်း တအီးအီး ညည်းရင်း လက်တဖက်က မင်းသူပေါင်ကြားကို ပြန်စမ်းနေပြီ။ ဘက်ကီဘောင်းဘီအောက် အမြှောင်းလိုက်ထနေတဲ့ အရာကို မိန်းမလက်ချောင်းလေးတွေက ခပ်ဖွဖွ အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်ပေးနေတာပါပဲ။ ခဏနေတော့ မိန်းမက သူ့လက်တကိုင်း အင်္ကျီလေးကို ခေါင်းက လှန်ချွစ်ပစ်တယ်။ ဘော်လီက အစထဲက ဝတ်မထားတော့ နို့အုံတွေက အိတွဲကျလာတာပေါ့။

မင်းသူဘယ်လက်က မိန်းမပေါင်ကြားထဲ ကလိနေရင်း ညာလက်က ချိုင်းအောက် ခါးနားထိ အထက်အောက် ပွတ်သပ်ပေးနေတာပါ။ မိန်းမလက်တစ်ဖက်က မင်းသူခေါင်းကို နိမ့်ပြီး သူ့နို့တွေနဲ့ ကပ်ပေးနေပြီဗျ။ မင်းသူလည်း ကျုပ်မိန်းမ အလိုကြ နို့စို့ရင်း လက်နှစ်ဖက်ကလည်း အဆက်မပြတ် လှုပ်ရှားပေးနေတာပေါ့။ ခဏကြာတော့ မိန်းမက မင်းသူကို စောက်ပတ်လျက်ပေးဖို့ ပြောလိုက်တာပဲ။ ကျုပ်တောင် အံ့သြသွားရတာပါ ။ ကျုပ်ကိုတောင် အဲလို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မပြောဖူးပါဘူးဗျာ။

” ကိုမင်း ”

” ပြောလေ … စိုး ”

” စိုး … စောက်ပတ်ကို … လျက်ပေးတော့လေ ”

” လျက်ပေးမှာပေါ … စောက်ပတ်ရော ဖင်ရော အကုန်လျက်ပေးမှာ ”

” အာ့ဆို … အခု လျက် ”

ကျုပ်မိန်းမက ပြောပြီးတာနဲ့ ကုတင်စောင်းထိုင်နေရာက ထရပ်ပြီး ထမိန်ကို သူ့ဟာသူ ချွတ်ပေးတာဗျ။ စိတ်တအား ကြွနေတာနေမှာ။ ထမိန်ချွတ်ပြီးတာနဲ့ ကုတင်ပေါ် ကန်လန့်ဖျက် လှဲချတော့ ခေါင်းက ကျုပ်ရှေ့ရောက်လာတာပေါ့။ ထရံပဲ ခြားတော့တာပါ။ မိန်းမပေါင်ဂွထဲ မင်းသူက ဒူးကွေးထိုင်ရင်း ကျုပ်မိန်းမ အမွှေးရိတ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို စိုက်ကြည့်နေတာ။

” အားပါး … ချစ်လိုက်တာ စိုးရယ် … ဒီစောက်ပတ်နီတာရဲလေးက … ကလေးထွက်ထားတယ်ဆိုတာ … ယုံတောင် မယုံချင်စရာပဲ ”

” ချစ်ရင် … သက်သေပြပေါ့ ”

ကျုပ်မိန်းမ စကားဆုံးတာနဲ့ မင်းသူက စောက်ပတ်ကို ကုန်းလျက်တာဗျ။ လျှာထိပ်လေးနဲ့ အထက်အောက် ထိုးလျက်ရင်း စောက်စိလေးပါ ထိုးကော်ပစ်တာ။ ကျုပ်မိန်းမလည်း ခပ်တိုးတိုးညည်းရင်း နဖူးကြောတွေ ထောင်တက်လာပြီ။ စောက်ပတ်ဘေးနှုတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်ကို တခြမ်းဆီ ဆွဲစုပ်ပြီး လျှာအပြားလိုက် ပင့်လျက်တော့ မိန်းမဆီက ညည်းသံလေး ကျယ်လာတာပေါ့။

” အားဟား … ဟုတ်တယ် … အစိလေးပါ စုပ်ပေး ကိုမင်း …… အမလေး … ကောင်းလိုက်တာ ”

မင်းသူ ပါးစပ်ထဲ ကျုပ်မိန်းမ စောက်စိလေးရောက်သွားတာနဲ့ ခါးတွေ ဆက်ကနဲ့တုန်နေတာဗျ။ သူ့လက်လေးနှစ်ဖက်နဲ့ သူ့နို့တွေ ညှစ်ချေရင်း ခံရခက်နေတဲ့ပုံလေး။

” အာ … အဲဒါ … ဖင်ပေါက်ကြီး … ကိုမင်း … အမလေး … အ အားးးး …… စောက်ပတ်ပဲ လျက်ပါ … ကိုမင်းရယ် … အမလေး …… အားးး အားးးး အားးးးး ”

မင်းသူက ကျုပ်မိန်းမ ဖင်ဝကို လျက်လိုက်တာ နေမှာဗျ။ ပေါင်တွေ မြှောက်တက်လာရင်း လေပေါ်မှာ တဇပ်ဇပ်တုန်ခါနေရောပဲ။ ကျုပ်ကြည့်နေတုန်းမှာပဲ မင်းသူက လျှာကို ဆန့်ထုတ်ပြီး ဖင်ဝလေးထဲ လျှာနဲ့လိုးပေးနေတယ်။ လက်တဖက်ကလည်း စောက်စိလေးကို ဖိချေနေတာ။ ခဏကြာတော့ ကျုပ်မိန်းမ ပါးစပ်က အသံပေါင်းစုံ ထွက်လာပြီး စောက်ရည်တွေထောင် ပန်းနေတာ မြင်မကောင်းဘူးဗျ။ မင်းသူမျက်နှာ တပြင်လုံး ကျုပ်မိန်းမ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနှစ်နေတာပဲ။ စောက်ပတ်ဘေးနှုတ်ခမ်းသားတွေကလည်း ဖောင်းကားလာတာ ကျုပ်မိန်းမ စောက်ပတ်မှ ဟုတ်ရဲလားဆိုပြီး သေချာကြည့်နေရတယ်။

” အမလေး … ကောင်းလိုက်တာ … ကိုမင်းရယ် … စိုးလေ … ဒီလို တခါမှ မခံစားဖူးသေးဘူး … အင်းဟင်း ”

ကျုပ်မိန်းမ ညည်းနေတုန်း မင်းသူက မတ်တပ်ထရပ်ပြီး သူ့အဝတ်စားတွေ ချွတ်ပစ်နေတာ။ ကိုယ်တုံးလုံး အနေထားနဲ့ ကျုပ်မိန်းမ ရင်ဘတ်ပေါ် ဒူးထောက်ခွလိုက်တယ်။ မင်းသူ ပေါင်ကြားက လီးကိုမြင်တော့ ကျုပ်လန့်သွားမိတယ်ဗျာ။ လီးက အရှည် ၇ လက်မ ကျော်ကျော်လောက် တုတ်ကတုတ်သေး လီးအရည်ပြား တလျှောက် အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေပြီး ထိပ်က ဒစ်ကြီးက ကားထွက်နေတာဗျ။ လီးထိပ်ကနေ တဝက်လောက်ထိ ဂေါ်လီက ၅ လုံး ထည့်ထားတာဗျို့။ ဒီလီးနဲ့ အလိုးခံရရင် ကျုပ်မိန်းမ စောက်ပတ်လေး ကွဲထွက်သွားမှာ ထင်တယ်။

ကြည့်နေတုန်းလေး ဒစ်ကြီး အနားရောက်တာနဲ့ မိန်းမက ပါးစပ်ဟပေးနေတာ။ မင်းသူ ဒစ်ဖူးက ကျုပ်မိန်းမ ပါးစပ်ထဲ မဆန့်မပြဲနဲ့ ဝင်နေပါပြီ။ လီးထိပ်ကို အငမ်းမရနဲ့ ဆွဲစုပ်နေတော့ ကျုပ် ဘဝင်မကျဘူးဗျ။ အရင်ထဲက စုပ်ဖူးတဲ့ပုံစံမျိုးပဲ။ ကျုပ်လီးတောင် ၆ ကြိမ်လောက်ပဲ စုပ်ပေးဖူးတာ ။ ဒါတောင် အခုလို စိတ်ပါလက်ပါ မစုပ်ပေးဘူး။ ပါးစပ်ထဲ ငုံရုံလေးပဲ။

” အားလား … ကောင်းလိုက်တာ … စိုးရယ် … စုပ်စုပ် … ဒစ်ကြီးကို … ကိုက်ပေးပါဦး ”

မင်းသူလည်း တရှီးရှီး ညည်းရင် အံကြိတ်နေရတာဗျ။ ကျုပ်မိန်းမ လီးစုပ် ဒီလောက်ကောင်းမှန်း မသိခဲ့ပါဘူး။ တစ်ခုတော့ ရှိတယ်။ ဦးကံသာများ သင်ပေးသွားလား မသိဘူး။ ခဏနေတော့ မိန်းမက ပါးစပ်ကို ရသလောက်ဟရင်း မင်းသူလီးကြီးကို ရသလောက် မျိုကြည့်နေတာပါ။ ဘယ်လိုမျိုမျို လီးက တုတ်လည်းတုတ် ရှည်လည်းရှည်တော့ ၃ ပုံ ၁ ပုံလောက်ပဲ ဝင်တာ။ မင်းသူက ကြည့်ရင်း အားမရတဲ့ ပုံစံနဲ့ ကျုပ်မိန်းမခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲမပြီး လီးကို ပါးစပ်ထဲ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိထည့်ပစ်တာ။ တဝက်လောက်ဝင်တာနဲ့ တရပ်စပ် လိုးတော့တာပဲ။

” အု … ဝူး ဖလူး … ပလောက် … ပလွပ် … ဝူး ဖလူး ”

ကျုပ်မိန်းမလည်း ပါးစပ်ထဲ လီးက မဆန့်မပြဲနဲ့ ဝင်ထွက်နေတော့ မျက်လုံးလေးပြူးထွက်လာပြီး လည်ပင်ကြောတွေပါ ထောင်ထွက်နေတာ။ မင်းသူက သေချာစိုက်ကြည့်ပြီး မညှာဘူးဗျ။ လည်ချောင်းထဲ လီးတဝက်ထိ သွင်းပြီး ဖိလိုးပစ်တယ်။ နောက်ဆုံး ကျုပ်မိန်မ ပါးတွေဖောင်းတက်လာပြီး နှုတ်ခမ်းထောင့်က အကျိအချွဲတွေ လျှံထွက်ရင်း မျက်နှာတပြင်လုံး ရဲတက်လာတာ။ မင်းသူပေါင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တွန်းရင်း ခါးတွေ ကော့ထိုးလိုက် ဖနောင့်နဲ့ ကုတင်ကို တဗုန်းဗုန်း ပေါက်လိုက်နဲ့ ဖြစ်တော့မှ မင်းသူက ပါးစပ်ထဲက လီးကို ထုတ်ပြီး ကျုပ်မိန်းမ မျက်နှာကို လရည်နဲ့ ပန်းပစ်တယ်။ လီးထိပ် အပေါက်ဝက လရည်ပျစ်ပျစ်တွေက မိန်းမ နဖူးပေါ်ရော မျက်ခုံးပေါ်ရော နှာခေါင်းထိပ်ကိုပါ ပေကပ်ကုန်တာ။

မိန်းမက လီးကြီးကျွတ်ထွက်တာနဲ့ ချောင်းတဟွတ်ဟွတ် ဆိုးရင်း အသက်ကို မျှင်းရှုနေရတာပါ။ မျက်နှာလေး ပုံမှန်ဖြစ်လာတော့ မင်းသူက မိန်းမမျက်နှာပေါ်က လရည်တွေကို လက်ညိုးနဲ့ ကော်ပြီး မိန်းမပါးစပ်နား ကပ်ပေးလိုက်တယ်။ ကျုပ်မိန်းမကလည်းဗျာ ခုနက သူမဟုတ်တဲ့ အတိုင်းပဲ ။ မင်းသူလက်ညိုးပေါ်က လရည်တွေကို အငမ်းမရ စုပ်ယူမျိုနေတာဗျ။ မျက်နှာပေါ်က လရည်တွေ ကုန်တော့ မင်းသူလက်ညိုးကို ခုနက လီးစုပ်ပေးတဲ့ပုံစံနဲ့ တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ်နေတာ။

” ကောင်းလား … စိုး ”

” အင်း … ကောင်းတယ် … ကြိုက်တယ် ”

ကျုပ်ဖြင့် ဘယ်လိုနားလည်ရမှန်း မသိတော့ပါဘူး။ ခုနက အသက်ရှူမှားမတတ် ပါးစပ်ကို အလိုးခံထားရတာ။ အခုကြ ကြိုက်တယ် ပြောနေတာပဲ။ မင်းသူက ကျုပ်မိန်းမခေါင်းဘက်ကို ခြေဆင်းအိပ်ရင်း နှစ်ယောက်သား ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် အနားယူနေကြတယ်။ ခဏနားပြီးတာနဲ့ မိန်းမက မင်းသူမျက်နှာပေါ် တက်ခွပြီး စောက်ပတ်နဲ့ ပွတ်ပေးနေတာဗျ။ ပြီးမှ သူ့ကိုယ်လုံးကို ရှေ့စိုက်ချပြီး မင်းသူလီးကို ပြန်စုပ်ပေးတာ။ မင်းသူလီးက တဖြည်းဖြည်း မာပြီး ထောင်ထွက်လာတာပေါ့။ မိန်းမက ထောင်နေတဲ့ လီးကို အရင်က အဖျားထိ ပင့်ယက်လိုက် ဂွင်းထုပေးလိုက် လီးထိပ်ကို ဆွဲစုပ်လိုက်နဲ့ လီးအရည်ပြားတစ်လျှောက် အကြောတွေထလာပြီး လီးက ခါရမ်းနေတာပါ။ ခဏနေတော့ မင်းသူက ကျုပ်မိန်းမကို ကုတင်ဖျားနား ပေါင်နှစ်ချောင်းထမ်းပြီး ကုတင်အောက် မတ်တပ်ရပ် အနေအထားနဲ့ စလိုးပစ်တာ။ လီးဝင်တာနဲ့ ကျုပ်ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ ကျုပ်မိန်းမ ငယ်သံပါအောင် အော်တယ်။ မင်းသူက လွတ်မပေးဘူးဗျ ။ ပေါင်နှစ်ချောင်း ဖမ်းဆွဲပြီး တဖုန်းဖုန်း ပစ်လိုးနေတာ။ သူ့စိတ်ထဲ ကျုပ်မိန်းမကို နောက်ဆုံးအကြိမ်လို့ သဘောထားပြီးလိုးတာလား အညိုးနဲ့ လိုးတာလား မသိဘူး။ လိုးချက်တွေက ရက်စက်တယ်ဗျာ။ ခဏရပ်ဖို့ ပြောနေတာတောင် မရပ်ဘူး ။ မနားတမ်း ပစ်လိုးနေတာ။ တဖြည်းဖြည်းကြာတော့ မိန်းမလည်း မင်းသူလီးဒဏ် ခံနိုင်လာတာပါ။ ဒါပေမယ့် ပါးစပ်က အသံမထွက်တော့ပါဘူး။ စောက်ရည်တွေကတော့ ပန်းပန်းထွက်တာဗျ။

မင်းသူလီးကြီး အပြင်ဆွဲထုတ်တိုင်း စောက်ရည်တွေက မင်းသူ ဗိုက်ကို ထောင်ပန်းနေတာ။ အရည်ကုန်ခါနီးမှ မင်းသူက လီးကို ပြန်သွင်းပြီး တရပ်စပ် ပြန်လိုးတာဗျ။ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးရင်း လီးပြန်အထုတ် အရင်လိုပဲ စောက်ရည်တွေက ပန်းနေတုန်းပဲ။ ၅ ကြိမ်လောက်ကြ လီးကိုထုတ်ပြီးတာနဲ့ စောက်စိကို လီးထိပ်နဲ့ ကန့်လန့်ဖျက် ဖိပွတ်တာဗျို့။ ကျုပ်မိန်းမ ဖင်ကြီး တုန်ခါနေရင်း တကိုယ်လုံး တွန်လိမ်နေတော့တာ။ အဲ့ဒီကြမှ ထမ်းထားတဲ့ပေါင်တွေ ပြန်ချပေးရင်း စောက်ရည်တွေနဲ့ ဖောင်းကြွနေတဲ့ ကျုပ်မိန်းမ စောက်ပတ်ပေါ် ဂွင်းထုရင်း လရည်တွေ ပန်းပစ်တာပါ။

ကျုပ်လည်း မိန်းမနဲ့ မင်းသူတို့ လိုးပွဲကြည့်ရင်း ၄ ချီလောက် ထုလိုက်ရတယ်ဗျာ။ ညနေ ၅ နာရီလောက်ထိ နားလိုက် လိုးလိုက်နဲ့ ပုံစံမျိုးစုံပဲဗျာ။ မိန်းမကလည်း အနာသက်သာတာနဲ့ အပေါ်က ခွလိုးသေးတာ။ လီးက စံချိန်မှီတဲ့အပြင် ဂေါ်လီလည်း ပါတော့ မင်းသူပြန်သွားပြီး နာရီဝက်လောက်မှ ကျုပ်မိန်းမ ထနိုင်တာဗျို့။ ကျုပ်ကို တံခါးလာဖွင့်ပေးပြီး အိပ်ခန်းထဲပြန်ဝင်သွားတာ ။ ကုတင်ပေါ် ခွေခွေလေးပဲ။ အိပ်ခန်းတစ်ခုလုံးလည်း စောက်ရည်နံ့ လရည်နံ့တွေနဲ့ မွန်ထူသွားတာပဲ။ မိန်းမ စောက်ပတ်ကို လှန်ကြည့်တော့ ယောင်ကားနေပြီး စောက်ခေါင်းအနားစလေးတွေ ကွဲထွက်သွားတာဗျ။ ၂ ရက်လောက် နေမှ ကျုပ်မိန်းမလည်း လမ်းကောင်းကောင်း လျှောက်နိုင်တာ။

မင်းသူက ကတိတည်ပါတယ် ။ အဲ့ဒီထဲက ပျောက်သွားလိုက်တာ အခုဆို ၅ လကျော်လာပြီ အသံမကြားရတော့ပါဘူး။ တစ်ခုဆိုးတာက ကျုပ်တို့လင်မယားဗျ။ ဒီတိုင်းလိုးရင် အေးတိအေးစက်ကြီး ဖြစ်ဖြစ်နေတာ မသင်းကို ဦးကံသာတို့ မင်းသူတို့နဲ့ လိုးတဲ့အကြောင်းလေးတွေ မေးပြီး လိုးမှ နှစ်ယောက်လုံး အထွဋ်ထိပ် ရောက်ကြတာ။

ဒီလိုနဲ့ တရက်ကြ ကျုပ်မိန်းမဆီက ထူးဆန်းတဲ့စကား ပြန်ကြားရပါတယ်။ ကောင်လေးက ကျုပ်တို့ ရပ်ကွက်ထဲ ပြောင်းလာတာ မကြာသေးဘူး ။ ၃ လကျော်လောက်ပဲ ရှိမယ်။ အထည်ကြီးပျက်တွေနေမှာ။ နံကပ်တိုက် အဟောင်းလေးကို ဝယ်ပြီး ဆေးပြန်သုတ် သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေး နေကြတာပါ။ ဖအေက ရုံးဝန်ထမ်းနေမှာ မနက်ဆို ကားနဲ့ လာခေါ်ကြတယ်။

ကောင်လေးက ကျောင်းပြီးပုံတော့ မရပါဘူး ။ သူ့နာမည်က စိုးမောင်တဲ့။ ကျုပ်မိန်းမ ပြောတော့ ၂ဝ ကျော်ပြီ ပြောနေတာ။ မနက်ပိုင်း သူ့အမေကို ဈေးပို့ပြီးတာနဲ့ ရပ်ကွက်ထဲ ဖူဆည်ဘောလုံးကန်လိုက် ပြီးတာနဲ့ ဆိုင်ကယ်နဲ့ ထွက်လည်တော့တာပဲ။ ကျုပ်မိန်းမက အိမ်ပြင် သိပ်မထွက်တတ်ဘူးဗျ။ ဈေးဝယ်တာရယ် အရပ်ထဲ ဟိုနားဒီနား သွားတာလောက်ပဲ။ တစ်ခုတော့ ရှိတယ် ။ မင်းသူ ကျုပ်တို့မြို့က မသွားခင် မိန်းမကို ပိုက်ဆံအနည်းကျဉ်း ပေးသွားပုံရတယ်။ ရိုးရိုးအေးအေး နေတတ်တဲ့ ကျုပ်မိန်းမ ပြင်တတ်ဆင်တတ်လာတယ်။ အဝတ်အစားလည်း ဒီဇိုင်းမျိုးစုံ ဝတ်တတ်လာတာပေါ့။ အရင်ကထက် ပိုကြည့်ကောင်းလာတယ်ဗျ။ ကျုပ်က မေးတော့ ငယ်ငယ်ထဲက အဝတ်စား ဝါသနာပါတာတဲ့ ။ ကျုပ်အဆင်မပြေလို့ မပူဆာခဲ့တာတဲ့ဗျာ။ အခုဟာ သူများပေးလို့ ဝတ်ရတာတဲ့။ ကျုပ်အတွက်လည်း စပို့ရှပ်တွေ ပုဆိုးအသစ်တွေ ဝယ်ပေးပါတယ်။ ယောက္ခထီးအတွက်ရော သားလေးအတွက်ရောပဲ။ ယောက္ခထီးက ကျုပ်သင်္ကြန်တုန်းက ဆိုင်က မုန့်ဖိုးပေးတယ် ထင်နေတာပါ။ ကျုပ်သားလေးနဲ့ သူ့မွေးရပ်မြေ ရွာပြန်လိုက် အရပ်ထဲ လူကြီးတွေနဲ့ ဘုရားဖူးထွက်လိုက်ပေါ့။ အခုလည်း ယောက္ခထီးမရှိတုန်း အိမ်မှာ အရင်တစ်ခါလိုလုပ်ဖို့ တိုင်ပင်နေကြတာပါ။

” ဖြစ်ပါ့မလား … ကိုနောင်ရယ် ”

” ဖြစ်ပါတယ် … မိန်းမရ … အဲဒီကောင်လည်း … သူ့သိက္ခာအကျခံပြီး … မိန်းမလို ကလေးအမေနဲ့ဖြစ်တာ လျှောက်ပြောပါ့မလား ”

” ဟုတ်တော့ ဟုတ်ပါတယ် … လူရှေ့ကြ … မသင်းကို ရှိန်းနေတတ်တယ် ”

” အဲဒါပြောတာပေါ့ … မိန်းမရဲ့ … ဟိုနေ့က … ကားပေါ်က ကိစ္စဆို … မသင်း နဲနဲလေး … လိုက်လျောတာနဲ့ အိမ်ထိပါလာမှာ ”

အရင် ၅ ရက်လောက်က ကျုပ်မိန်းမ ဈေးသွားတော့ စိုးမောင်က လိုင်းကားပေါ်တက်လိုက်လာတာ။ အသွားလူရှင်းတော့ ဘာမှမလုပ်ပေမယ့် အပြန်ကြ ကျုပ်မိန်းမ ဖင်ကို နောက်ကနေ နိုက်တာတဲ့။ မိန်းမက ရှက်လည်းရှက်တော့ ကိုယ်လုံးကို တစောင်းပြင်ရပ်လိုက်တယ်။ အဲကြမှ ပေါင်ကို လီးနဲ့ထောက်ပြီး ထမီခွဲဝတ်တဲ့ ဘက်လက်သွင်းပြီး စောက်ပတ်ကို ကလိတာ။ မိန်းမ အကျင့်က အတွင်းခံမဝတ်တတ်တော့ စောက်ပတ်ကို ထမိန်လေးပဲခြားပြီး အနိုက်ခံရတော့တာ။ အိမ်ရောက်တော့ ဖင်မှာကွက်နေလို့ ကျုပ်မေးကြည့်မှ ပြန်ပြောပြတာပါ။ ထမီလှန်ကြည့်တော့ စောက်ရည်စီးချောင်းက ပေါင်ကနေ ခြေချင်းဝတ်ထိဗျို့။

ဒီနေ့ မနက်ပိုင်း သူတို့အိမ် အိမ်တက်လုပ်လို့ ကျုပ်တို့လင်မယား ဝါးတီးသွားဆွဲကြတာပေါ့။ စိုးမောင်က ကျုပ်မိန်းမ မြင်တာနဲ့ အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ လူအုပ်ထဲက ထွက်လာပြီး လာခေါ်တာပါ။

” လာ … အစ်မ … ဪ အစ်ကိုရော ပါလာတာလား ”

ပထမ ကျုပ်မိန်းမကိုပဲ မြင်ပုံရတယ်။ ပြီးမှ ကျုပ်ကို မြင်သွားပုံနဲ့ လှမ်းနှုတ်ဆက်နေတာ။ တိုက်အောက်ထပ် ဧည်ခန်းကိုက ပေ ၃၀ လောက် ကျယ်တာဗျ။ ခပ်သန့်သန့် လူတွေရော ကျုပ်တို့အရပ်ထဲက သာမန်လူတွေရော အစုံပေါ့။ ထမင်းကျွေးဆိုတော့ လူဂုဏ်ထံတွေက သိပ်မစားကြပါဘူး ။ ကျုပ်တို့လို လူတန်းစားတွေကတော့ ခေါင်းမဖော်တမ်း စားကြတာပဲ။ ဟင်းက ဝက်သား ကြက်သားဗျ။ ငံပြာရည်ချက်နဲ့ အတို့အမြုပ်လေးဆိုတော့ စဉ်းစားကြည့်ဗျာ။

ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ ဧည့်ခန်းအနောက်ဘက် တံခါးနားရဲ့ အရှေ့ဘက် အခန်းထဲ အချိုပွဲ လိမ္မော်ရည် နဲ့ လက်ဖက်ရောပေါ့။ အချိုရည်သောက်ပြီး ကျုပ်မိန်းမက သေးတအားပေါက်ချင်ကြောင်း ပြောနေတာဗျို့။ ကျုပ်လည်း သူများအိမ် အိမ်သာက ဘယ်နေရာမှန်းမသိ။ မကြာပါဘူး စိုးမောင်က ကျုပ်မိန်းမနား ကိတ်မုန့်ပန်းကန်နဲ့ ရောက်လာပြီး ဘာဖြစ်တာလဲ မေးနေတာပဲ။ ကျုပ်လည်း မိန်းမက အချိုရည်သောက်ပြီး အပေါ့သွားချင်ကြောင်း ပြောပြမိတယ်။

” ဪ … လာလာ … အစ်မ … အိမ်သာက အနောက်ဖက် တံခါးကနေ သွားရတာ ”

ဒါနဲ့ ကျုပ်မိန်းမလည်း စိုးမောင်နဲ့ ပါသွားတာ။ မိနစ် ၂၀ ကျော်လောက်မှ ကျုပ်မိန်းမ ပြန်ရောက်လာတာဗျို့။ စိုးမောင် ပါမလာတော့ဘူး။ မျက်နှာလည်း ချွေးလေးတွေ စို့နေတာ။ အင်္ကျီလည်း ရှေ့ပိုင်း နဲနဲကျေနေသလိုပဲ။ အိမ်ရောက်မှ အဝတ်စားလဲပြီး ကျုပ်မေးတော့ အမှန်အတိုင်း ပြောပြပါတယ်။

” နောက်ဖေးရောက်တော့ အိမ်သာက လူတက်နေတာ … မသင်းရှေ့မှာလည်း … လူက ၂ ယောက်လောက် စောင့်နေကြတယ် ”

” အဲတာကြောင့် … ကြာသွားတာလား ”

” မဟုတ်ဘူး … ကိုနောင်ရဲ့ … စိုးမောင်က … လူများတယ် … အပေါ်ထပ်က အိမ်သာလိုက်ပို့မယ် ဆိုပြီး လိုက်ပို့တာပါ … အိမ်ပေါ်ရောက်တော့ ပရိဘောဂ ပစ္စည်းတွေ အပြည့်ပဲ ”

” အိမ်ပေါ် … လူမရှိဘူးလား ”

” မရှိဘူး … သူ့အဖေရော အမေရော … အောက်မှာ ဧည့်ခံနေတာလေ ”

” မိသားစု … ၃ ယောက်ထဲနေမှာပေါ့ ”

” ဟုတ်လောက်မယ် … အပေါ်ထပ် အိမ်သာက … ဗိုလ်ထိုင်အိမ်သာ … မသင်းလည်း သေးပေါက်ဖို့ … ထမီကို ခါးထိဆွဲမပြီး အိမ်သာခွက်ထဲ ထိုင်ပေါက်လိုက်ရတယ် … သေးတောင် မကုန်ဘူး အိမ်သာတံခါးက ပွင့်လာပါလေရော ”

” ဟမ် … စိုးမောင်က … အိမ်သာထဲ … ဝင်လာတာလား ”

” အင်းပေါ့ … မသင်းကို ချစ်မိနေကြောင်း ဖွဲ့နွဲ့ပြီး ပြောတာ စုံနေတာပဲ … မသင်းလည်း ကလေးအမေဖြစ်ကြောင်း မသင့်တော်ကြောင်း ဘာညာပြန်ပြောရတာပေါ့ ”

” ဪ ”

” ဒါပေမယ့် … စိုးမောင်က ဇွတ်ကြီး ကိုနောင်ရယ် … မသင်း နို့တွေကို အင်္ကျီအပြင်ကနေ … ညှစ်ကိုင်နေတာ … အဲ့ဒီအချိန် အောက်က လူတက်လာရင် အရှက်ကွဲမှာစိုးလို့ … မသင်းလည်း ခဏ ကိုင်ခိုင်းလိုက်တာ … နို့တွေ ကိုင်အားရတာနဲ့ … မသင်းရှေ့ ဒူးထောက် ထိုင်ချပစ်တော့တာပဲ ”

” တောင်းပန်နေတာလား ”

” ဘယ်ကသာ … ကိုနောင်ရယ် … ထမိန်အောက်နားစကို မပြီး မသင်း အဖုတ်ကို လှမ်းလျက်တော့တာပဲ … မသင်းလည်း အံ့သြရင်း သူ့ခေါင်းကို တွန်းပြီး နောက်ဆုတ်လိုက်တာပေါ့ … နောက်က အိမ်သာခွက်ဘေးနား မျက်နှာသစ်တဲ့ ဘေစင်နဲ့ ခါးနဲ့ ထောက်မိတော့ နောက်ဆုတ်လို့ မရတော့တာ … သေးမကုန်ခင် ဝင်လာတာမို့ အစိလေး စုပ်တော့ ကျင်လာပြီး လက်ကျန်သေးတွေပါ ပန်းထွက်ကုန်တာ အဖုတ်က ရေလည်းမဆေးရသေးဘူးလေ ”

” ဟာ … ဒါဆို … ငါ့မိန်းမက … စိုးမောင်ကို မျက်နှာသစ်ပေးလိုက်တာပေါ့ … ခိခိ ”

” ခ်ခ် ခ်ခ် … အဲ့အချိန် … စိုးမောင်ကို အားနာစိတ်တော့ ဝင်မိတာပေါ့ … အဲတာကို … သူကလည်း ထန်နေတာ ထင်တယ် … မသင်းစောက်ပတ်ကို သေးတွေရော သူလျက်လို့ စိုလာတဲ့ အရည်တွေရော ပြောင်နေအောင် လျက်ပေးတာ ”

…………………………………………………………….

” ဟိတ် … အမလေး …… အိမ်ပေါ်လူတက်လာလိမ့်မယ် …… ရှီးးးးး ကျွတ် ကျွတ် ”

” မလာပါဘူး မမရယ် … အမေနဲ့ အဖေက အောက်မှာ ဧည့်ခံနေတာပါ ”

” ဟူးးးး …… မင်းကွာ …… အတော်ဆိုးတယ် … ငါ့ဟာက … သေးပေါက်ရင်းတန်းလန်း ရေမဆေးရသေးဘူး ”

” ကျနော် မရွံပါဘူး … ချစ်တာကိုးဗျ … ခုန မမ သေးတွေ ကျနော့် မျက်နှာပန်းနေတာပဲ … ဘာဖြစ်လဲ ”

သင်းသင်းစိုး တစ်ယောက် တကယ်ပင် အံ့သြနေမိသည်။ စိုးမောင်လို လူချောလေးက သူမလို ကလေးအမေကို စွဲလမ်းနေသည်မှာ သူမအတွက် ထူးခြားဆန်းကျယ်နေ၏။ မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲရင်း စိုးမောင် စိတ်တိုင်းကြ လျက်နိုင်ရန် စောက်ဖုတ်အား ကော့ထားပေးလိုက်တော့သည်။

စိုးမောင်ကလည်း ခေသူတော့မဟုတ်ပေ ။ အိမ်ထောင်သည် ကလေးအမေ တစ်ယောက်အား ကော့ပျံလာအောင် လျက်ပေးနိုင်၏။ စိုးမောင်လျှာစွမ်းအောက် သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ခပ်တိုးတိုးညည်းကာ စိုးမောင်ပါးစပ်နှင့် သူမစောက်ပတ် လွတ်ထွက်မသွားအောင် ဆွဲကပ်ထားရသည်။ မျက်လုံးမှိတ်ကာ အရသာခံနေစဉ် သူမအုပ်ကိုင်ထားသော စိုးမောင်ခေါင်းက အပေါ်သို့ ရွေ့လာကာ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်စဉ် စောက်ခေါင်းအတွင်းသားလေး နွေးကနဲ့ဖြစ်သွား၏။ ချက်ချင်းဆိုသလို စိုးမောင်၏ မျက်နှာချင်းဆိုင် လိုးချက်များ ကျရောက်လာတော့သည်။

သင်းသင်းစိုးမှာလည်း စိုးမောင် ဆောင့်ချက်များအား အလိုက်သင့် ကော့ခံရင်း လီးအရသာခံနေမိ၏။ တဖြည်းဖြည်း အားပါသော လိုးချက်များကြောင့် သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် နံရံကျောကပ်ကာ ပေါင်တန်များ ရသလောက် ထပ်ဖြဲပေးလိုက်ရသည်။ အစပိုင်း စိုးမောင်အား လျော့တွက်ခဲ့ရာ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်ချက်များကြောင့် အနည်းငယ်ဖြုံသွားရ၏။

” ဘွတ် … ဗြိဗြိ …… အ အ …… အသံတွေ ထွက်နေပြီ …… ထိန်းလုပ်ဟာ ”

” အင့် …… ဗျစ် …… ရှီးးးးးးး …… ရပါတယ် မမရယ် … မမစောက်ဖုတ်က …… အိစက်နေတော့ …… လိုးလို့ တအားကောင်းလို့ပါ …… ဖွပ် ဘွတ် …… ရှီးးးးးး ”

စကားပြောလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် ခဏအကြာ စိုးမောင်မှာ သင်းသင်းစိုးအား နံရံဘက် လက်ထောက်ခိုင်းလိုက်ပြန်သည်။ ထို့နောက် ခါးလေးအား ဖိကာ ကော့ထွက်လာသော ဖင်ကြီးနောက်က နေရာယူကာ မနားတမ်း ဆောင့်ဆောင့်လိုး၏။ သင်းသင်းစိုးမှာ လင်ဖြစ်သူနောင်နောင်နှင့်ရော ဗေဒင်ဆရာဦးကံသာနှင့်ရော ဒီလိုပုံစံများ အလိုးမခံဘူးသေးပေ။ စိုးမောင် စိတ်တိုင်းကြ အလိုးခံရင်း သူမစောက်ခေါင်းထဲ ပူကနဲ ခံစားလိုက်ရသဖြင့် စိုးမောင်ပြီးသွားမှန်း သိရှိလိုက်တော့သည်။ စိုးမောင်က လီးဆွဲထုတ်ပြီးသည်နှင့် သူမဖင်ကြီးနောက် ဒူးထောက်နေရာယူကာ ဖင်ဝလေးအား လျက်ပေးနေပြန်၏။ ထို့နောက် မပြီးသေးသော သူမစောက်ပတ်လေးထဲ လက်ချောင်းလေးနှင့် ထိုးသွင်းကာ ကစားပေးနေတော့သည်။

သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ဖင်ဝအလျက်ခံရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်လေးထဲ မွှေခံရသဖြင့် ခဏအကြာတွင် စောက်ရည်များ တဗြန်းဗြန်း ပန်းထုတ်ပစ်ရ၏။ ညာဘက်လက်ဖြင့် စိုးမောင်ခေါင်းအား ဖမ်းဆွဲကာ ဖင်နဲ့ကပ်ထားရင်း စောက်ရည်များကုန်မှ လွတ်ပေးလိုက်သည်။

” အားးးး … ကောင်းလိုက်တာ … ရပြီရပြီ …… ရှီးးးးးးး ”

စိုးမောင်မှာ သင်းသင်းစိုးဖင်ကြား လျက်ပေးနေရာမှ စောက်ရည်များရွှဲနှစ်နေသော စောက်ဖုတ်အား ပြောင်းလျက်ပေး၏။ ပေါင်ခြံတွင်း စီးကျနေသော စောက်ရည်များ လျက်ပေးရာ သူ့လရည်များပါ လျှံထွက်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ အားလုံးပြောင်စင်အောင် လျက်ပေးပြီးမှ ထမီအားဆွဲချပေးကာ အောက်ထပ်ပြန်ဆင်းခဲ့ကြတော့သည်။

……………………………………………………..

မသင်းစကားဆုံးတော့ ကျုပ်လီးလည်း ထောင်မတ်နေပြီဗျ။ မသင်းက လီးထိပ်ကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း လက်မလေးနဲ့ ဒစ်ဖူးမေးသိုင်းကြိုးလေး ဖိပွတ်တော့ ခဏပဲဗျာ ။ လရည်တွေ ဗျစ်ကနဲ ဗျစ်ကနဲ ပန်းထွက်ကုန်တာ။ ညပိုင်းကြ မသင်းကို ဦးကံသာနဲ့လိုးတာ မေးလိုက် စိုးမောင်နဲ့လိုးတာ မေးလိုက်ဆိုတော့ သူကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်ကထန်လာတာပဲ။ ကျုပ်ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး အပေါ်ကနေ ကုတင်ကျိုးမတတ် ခွလိုးနေတာဗျ။ ၂ ချီဆက်တိုက် အားရအောင်လိုးပြီးမှ ကျုပ်တို့လည်း အိပ်ပျော်သွားကြတာ။

၂ ပတ်လောက်နေတော့ ကျုပ်တို့စောင့်မျှော်နေတဲ့ နေ့ကို ရောက်လာတာပဲ။ စိုးမောင်က ကျုပ်မိန်းမကို အပြင်ဒိတ်တာဗျ။ မိန်းမက တိုင်ပင်ပြီးသားမို့ အိမ်မှာပဲ ချိန်းလိုက်တယ်။ ကျုပ်တို့အိပ်ခန်းလေး ရှင်းပြီး သပ်သပ်ရပ်ရပ်လေး လုပ်ထားလိုက်တယ်။ စိုးမောင်က ကျုပ်မိန်းမကို ဘယ်လောက်များ လိုးချင်နေလဲ မသိဘူး။ မနက် ၉ နာရီလောက် ရောက်ချလာတော့တာပဲ။ ကျုပ်လည်း ကမန်းကတန်းနဲ့ အလုပ်သွားချင်ယောင်ဆောင်ရတာပေါ့။ ဒါနဲပဲ စိုးမောင်နဲ့ မိန်းမကို နှုတ်ဆက်ပြီး ဆိုင်ကယ်ထုတ် ခပ်တည်တည်နဲ့ အိမ်က ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။

ရပ်ကွက်ထဲ ခဏပတ်မောင်းပြီး အိမ်နားမရောက်ခင် ဆိုင်ကယ်စက်ရပ်လိုက်တာ။ အိမ်ထိတွန်းလာရင်း ဆိုင်ကယ်ကို အိမ်ဝင်းတံခါးပေါက်ဘေးနား ဂွထောက်ရပ်လိုက်တာ။ ပြီးမှ အိမ်ဝင်းတံခါးဖွင့် ပြန်စိပြီး အိမ်ထဲ ခြေဖွဖွနင်းရင်း ဝင်ခဲ့တာပေါ့။ ကြိုတင်ပြင်ဆင်ပြီးသားမို့ ကျုပ်တို့လင်မယားခန်းနဲ့ ကပ်လျက် အခန်းထဲ အသာလေး ဝင်လိုက်တယ်။ ထရံပေါက်လေးက ကြည့်လိုက်တော့ ကျုပ်မိန်းမ မသင်းနဲ့ စိုးမောင်က ကုတင်စောင်းမှာ နမ်းရင်း အဝတ်စားတွေ ပြိုင်တူချွတ်နေကြတာဗျ။ ခဏကြာတော့ နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်ကြတယ်။ အိပ်ခန်းမီးပိတ်ထားပေမယ့် ပြတင်းပေါက်ဖွင့်ထားတော့ ပြတင်းတံခါးကဝင်လာတဲ့ အလင်းရောင်ကြောင့် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရတာပါ။

ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်တဲ့ စိုးမောင်ပေါင်ကြားက လီးကို ကျုပ်မိန်းမ မသင်းက လေးဘက်ထောက်အနေထားနဲ့ အားရပါးရ စုပ်ပေးတော့တာပဲ။ လီးထိပ်ကို ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်လိုက် စိုးမောင်မျက်နှာကို မော့ကြည့်လိုက်ပေါ့။ စိုးမောင်ကလည်း သူ့လီးကို မက်မက်မောမော စုပ်ပေးနဲ့တဲ့ ကျုပ်မိန်းမ နို့တွေကို ညှစ်ပေးနေတာဗျ။ မိန်းမက သူ့တံတွေးတွေနဲ့ ပြောင်လက်လာတဲ့ စိုးမောင်လီးကို လက်တဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး ပါးပြင်ကပ်ရင်း လီးအရင်းအောက်က လဥတွေပါ ဆွဲစုပ်နေပြီ။

” အ …… မမရယ် ”

စိုးမောင်က လဥတွေကြ အစုပ်မခံနိုင်ဘူးထင်တယ်။ ဖင်တွေကြွတက်လာရင်း တအီးအီးနဲ့ အသံထွက်ညည်းနေတာဗျ။ ကျုပ်မိန်းမကလည်း စိုးမောင် အဲ့လို ခံစားရလေ သဘောကျလေပဲ ။ သူ့ပါးကပ်ထားတဲ့ လီးကို အပေါ်ထောင်ပြီး စိုးမောင်ဗိုက်ပေါ်ဖိကပ်ရင်း တွဲလောင်းကျနေတဲ့ လဥနှစ်လုံးကို တလှည့်စီ ဆွဲဆွဲစုပ်တော့တာ။ လဥတစ်လုံးကို စုပ်တိုင်း ပါးခွက်နေအောင် ခပ်ပြင်းပြင်းစုပ်ပြီးမှ ပါးစပ်ထဲက ပလွပ်ကနဲ့ထုတ်ပစ်တာ။ စိုးမောင်လည်း ကျုပ်မိန်းမ ပါးစပ်ထဲက သူ့လဥ ပြန်ထွက်လာတိုင်း အ… ကနဲ တကိုယ်လုံးတုန်သွားရင်း မိန်းမခေါင်းကို ဆွဲခွာပစ်တာ။ ဒါပေမယ့် မိန်းမက စိုးမောင်ခွာမပစ်ခင် နောက်ထပ် လဥတစ်လုံး ဆွဲငုံပြီးနေပြီ။ စိုးမောင် မေးကြောတွေထောင်လာရင်း ကျုပ်မိန်းမကို တောင်းပန်နေရပါပြီ။

” အားးးး …… မမရယ် …… အ ……… ခဏ ခဏ ရပ်ပေးပါဦးးး …… အ အ ”

မိန်းမက မရပ်ဘူးဗျ လဥတွေ တစ်လုံးပြီး တစ်လုံး ပြောင်းစုပ်ပေးရင်း စိုးမောင် ဗိုက်ပေါ်ကပ်ထားတဲ့ လီးကို လက်ဖဝါးနဲ့ အထက်အောက် ပွတ်ပေးနေတာ။ ကျုပ်မိန်းမလက်ထဲ စိုးမောင်လီးကြီး အကြောတွေထောင်ရင်း တဇပ်ဇပ်တုန်နေတာဗျ။ သိပ်မကြာပါဘူး ။ စိုးမောင်လည်း ဒူးထောက်လျက်အနေထားနဲ့ တအီးအီးညည်းရင်း လရည်တွေ လီးထိပ်အပေါက်က ထွက်ကျလာတာ။ လီးက ဗိုက်ပေါ်ထောင်ကပ်ထားတာမို့ လီးထိပ်ကနေ ဒစ်ဖူးမေးသိုင်းကြိုးအောက် စီးကျနေတာပဲ။ မိန်းမက လျှာနဲ့ခံပြီး ပင့်လျက်ရင်း ဒစ်ကို ဆွဲစုပ်ပစ်တော့ စိုးမောင်တစ်ယောက် တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ့်နေတာဗျို့။

” အားးး …… မမရယ် …… ကောင်းလိုက်တာ …… ချစ်တယ်ဗျာ … အရမ်းကို ချစ်မိသွားပြီ ”

ကျုပ်မိန်းမကို ချုပ်နေတာဗျ။ မိန်းမကလည်း သူ့လို ကလေးအမေတစ်ယောက်ကို ခပ်ချောချော လူပျိုတစ်ယောက်က ချစ်တယ်ပြောတော့ သဘောကျနေတာပေါ့။ စိတ်မလုံဘူးနေမယ် ကျုပ်ချောင်းထဲ ထရံဘက်ကို မျက်လုံးလေးက ခိုးခိုးကြည့်နေတာဗျို့။ စိုးမောင်လီးကို မလွတ်ဘူးဗျ။ လရည်အကုန်ထွက်အောင် စုပ်ပေးပြီးကတည်းက လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပွတ်သပ်ပေးနေတာပဲ။ ခဏနေတော့ စိုးမောင်က ကျုပ်မိန်းမပါးလေး နမ်းရင် စကားပြောနေတယ်။ အသံကတိုးတော့ မကြားရပါဘူး။ ကျုပ်မိန်းမက ချက်ချင်းပဲ ကုန်းထပြီး စိုးမောင်ရှေ့ လေးဖက်ကုန်းတော့တာပဲ။ မိန်းမဖင်ကြီးကလည်း ခါးလေးသေးပြီး ဝိုင်းစက်ကော့ထွက်နေတော့ စိုးမောင်အတွက် လိုးချင်စဖွယ်ပေါ့ဗျာ။

စိုးမောင်က ဒူးထောက်လျက်အနေထားကနေ သူရှေ့ကားထွက်နေတဲ့ မိန်းမဖင်နောက် နဲနဲတိုးခွာပြီး မိန်းမဖင်ကို မျက်နှာအပ်လိုက်ပြီဗျ။ ပေါင်ကြားထဲ စူထွက်နေတဲ့ မိန်းမစောက်ဖုတ်ကို လျက်တော့မယ်ထင်တယ်။

” အ …… ရှီးးးးးး … အဲဒါ ဖင်ပေါက်ကြီး … မောင်လေး ”

ဟာ … အံ့သြမိတယ်ဗျာ။ ကျုပ်တောင် အခုထိ မိန်းမဖင်ကို လျက်မပေးဖူးသေးဘူး။ စောက်ဖုတ်တော့ တခါတလေ လျက်ပေးဖူးပါတယ်။ ကျုပ်မိန်းမလည်း အရသာအတော်တွေ့နေပုံပဲ။ ခါးလေးညွတ်လိုက် ပြန်ကြွလာလိုက်နဲ့ ဖင်နဲ့ စိုးမောင်မျက်နှာတော့ အခွာမခံဘူးဗျို့။

မိန်းမလက်တစ်ဖက်က လေးဘက်ထောက် အနေအထားနဲ့ နောက်ပြန်ဆန့်ထုတ်ပြီး စိုးမောင်ခေါင်းကို ဖမ်းဆွဲရင်း သူ့ဖင်နဲ့ကပ်ထားတာဗျ။ စိုးမောင်ကလည်း မိန်းမဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဘယ်ညာပွတ်ပေးရင်း ဖင်ဝညိုညိုလေးကို လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးထည့်လိုက် ပင့်လျက်လိုက်ပေါ့။ မိန်းမပါးစပ်ကလည်း အသံပေါင်းစုံ ညည်းရင် ဖင်ကြီးကို ထောင်ပေးနေတာ။ ဒီအချိန် ကျုပ်တားရင်တောင် မရလောက်တော့ဘူး။

” အားးးး …… မောင်လေးရယ် ……… ရှီးးးးးး …… အအ ”

မင်းတွေဘာတွေတောင် မသုံးတော့ပါဘူး ။ မောင်လေးပဲ ခေါ်နေတာဗျို့။ ခဏကြာတော့ စိုးမောင်က ဘယ်လက်နဲ့ သူ့လီးကို ဂွင်းတိုက်ရင်း ကျုပ်မိန်းမဖင်ပေါက်ထဲ လက်ခလယ် ထိုးသွင်းနေပြီ။ လက်ခလယ်ကို ပြန်ထုတ်လိုက် ဖင်ပေါက်ထဲ တံတွေးထွေးချလိုက်နဲ့ ဖင်လိုးဖို့ လမ်းကြောင်းနေတာပေါ့။ မိန်းမက ဖင်ကို ထပ်ကားရင်း စိုးမောင်လက်နဲ့မွှေတာကို အရသာခံနေတော့တာပဲ။ တဖြည်းဖြည်း စိုးမောင်လီးကြီး ပြန်ထောင်လာတော့ မိန်းမဖင်ထဲ စိုးမောင်က လက်ခလယ်ရော လက်သကြွယ်ရော နှစ်ချောင်းပူးမွှေနေတာပေါ့။

” အားလား …… ရှီးးးးးးး …… ရှီးးးး ”

မိန်းမဆီက ညည်းသံတွေ ကျယ်လာတော့မှ စိုးမောင်က ဒူးထောက်ခါးဆန့်ရင်း သူမွှေထားတဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲကို တံတွေးထွေးချရင်း လီးထိပ်ကို တေ့သွင်းပစ်တာ။ လီးတဝက်လောက် အထုတ်သွင်း ပုံမှန်လေးလုပ်ရင်း ပြန်ထုတ်လိုက် ဖင်ထဲတံတွေးထွေးလိုက် လီးပေါ်တံတွေးထွေးလိုက် ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးနေတယ်။ လီးအဆုံးထိ ပစ်လိုးတော့ မိန်းမခေါင်းလေး မော့တက်သွားတာ။

” အမလေး …… အ အားးး …… ဖြည်းဖြည်း ”

မိန်းမဆီက တောင်းပန်သံလေး ထွက်လာတော့ စိုးမောင်က လီးကို အကုန်ထုတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ ပြောင်းလိုးတာဗျ။ ကျုပ်မိန်းမ မသင်းက အဖုတ်ထဲလီးဝင်တာနဲ့ ခုနကအော်တာ သူမဟုတ်သလိုပဲ ။ တဟင်းဟင်းနဲ့ ကျေကျေနပ်နပ် အလိုးခံနေတာဗျို့။ စိုးမောင်က လူငယ်ပေမယ့် တကယ်ပါးနပ်တယ်ဗျာ။ အဖုတ်ထဲ လီးနဲ့လိုးတဲ့အချိန် လက်မက ဖင်ပေါက်ထဲ သွင်းကလိပေးတာဗျ။ ဖင်ပြန်လိုးတော့ လီးတစ်ချောင်းလုံး စောက်ရည်တွေနဲ့ ဖင်ပေါက်ကလည်း လက်မနဲ့ မွှေပြီးသားဆိုတော့ လျောလျောရှုရှုပဲပေါ့။ ဒီတခါ လီးအဆုံးထိဝင်တာတောင် မိန်းမက နာကျင်ဟန်မပြတော့ပါဘူး ။ ခပ်တိုးတိုးပဲ ညည်းပြနေတာ။

စိုးမောင်က ဖင်ရော အဖုတ်ရော စိတ်ကြိုက်လိုးရတာနဲ့ ခါးညွတ်ပြီး တွဲကျနေတဲ့ ကျုပ်မိန်းမနို့အုံတွေ လှမ်းဆွဲတော့တာပဲ။ နို့တွေညှစ်ရင်း ကျုပ်မိန်းမကို ဖင်ရော အဖုတ်ရော တလှည့်စီလိုးတော့တာပဲ။ မိန်းမလည်း စိုးမောင်ဆောင့်ချက်တွေကို အံကြိတ်ခံရင်း ပထမတချီပြီးတာ ခဏရပ်ခိုင်းတာတောင် စိုးမောင်က ရပ်မပေးဘူးဗျို့။ အဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲနှုတ်ပြီး ဖင်ထဲပြောင်းလိုးပစ်တာ။ မိန်းမက စောက်ရည်ပန်းထုတ်ရင်း ဖင်အလိုးခံနေရရှာတယ်။

စိုးမောင်ကလည်း ဘယ်ချိန်က လိုးချင်နေလဲ မသိဘူး။ စောက်ဖုတ်က အရည်ထွက်တာ ရပ်တာနဲ့ ဖင်ထဲက လီးပြန်ထုတ်ပြီး စောက်ဖုတ်ပြန်လိုးတော့တာ။ လေးဖက်ထောက် အနေအထားနဲ့ပဲ မိန်းမကို ၂ ချီဆက်တိုက် ပြီးအောင်လိုးတာဗျ။ ခဏနေမှ မိန်းမဖင်ထဲက လီးကိုထုတ်ပြီး ဖင်ကြီးပေါ် လရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တယ်။ နာရီဝက်လောက်နားပြီးတော့ ကျုပ်မိန်းမက ရေထသောက်တာ။ ပြန်ဝင်လာတာနဲ့ ပက်လက်မှေးနေတဲ့ စိုးမောင်းလီးကို တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ရင်း လီးကြီးထောင်မတ်လာတော့ မိန်းမက အပေါ်ကခွလိုးတာဗျို့။

အပေါ်က စိတ်ကြိုက်ဆောင့်ရတော့ မိန်းမမျက်နှာက ကျေနပ်နေတဲ့ပုံပါပဲ။ ကန့်လန့်ဖျက်အနေထားနဲ့ ကျုပ်ချောင်းတဲ့ ထရံပေါက်လေးဘက် လှည့်ကြည့်သေးတယ်။ ခါးလေးလှုပ်ပြီး ဖင်ကြီးဝိုက်လိုးလိုက် ဖင်ကြီးမြှောက်ပြီး ဖိချလိုက်နဲ့ သူ့စိတ်ကြိုက် လိုးတော့တာပဲ။ ခဏနေ စိုးမောင်က ဖင်ထဲထည့်လိုးဖို့ပြောတော့ မျက်နှာလေးရှုံ့ရင်း ဖင်ကြီးကြွပြီး အဖုတ်ထဲက လီးကိုချွတ်လိုက်တယ်။ စောက်ရည်တွေနဲ့ ပြောင်လက်နေတဲ့ စိုးမောင်းလီးကို သူ့ဖင်ဝလေးနဲ့ တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချနေတာ။ မျက်နှာလေးမဲ့နေပေမယ့် စိုးမောင်လီးကြီးက တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ မိန်းမဖင်ထဲ ဝင်သွားပါပြီ။ ခပ်ဖြည်းဖြည်းဆောင့်ရင်း အရှိန်ရလာတော့ မိန်းမက အရှိန်မြင့်ဆောင့်တာဗျ။ ဖင်ကလည်း လီးဒဏ်ခံနိုင်လာပုံပဲ။ ပါးစပ်ကညည်းနေပေမယ့် ဆောင်ချက်က ပြင်းပြင်းလာတာ။ စိုးမောင်က မိန်းမဖင်ကြီးကို ပေါင်ကြားထဲလက်သွင်းရင်း ပင့်ထိန်းပေးနေရပြီဗျို့။

စိုးမောင်ကလည်း လီးကျွတ်မထွက်သွားအောင် ထိန်းသလို မိန်းမလည်း လီးအဖျာထိထုတ်ပြီးမှ ပြန်ဆောင့်လိုးတာဗျ။ တချက်တချက် မိန်းမဖင်ကြီး အကြွလွန်ရင် စိုးမောင်က လီးမကျွတ်အောင် အောက်ကနေ ကော့လိုးပေးတယ်။ မိန်းမဖင်ကြီးပြန်အကျ လီးဝင်လျက်တန်းလန်းပါပဲ။ ဒုတိယတချီပြီးတော့ မှေးနေကြရင်း မိန်းမနဲ့စိုးမောင်က နေ့လည်စာ စားကြတာ။ ကျုပ်လည်း အသင့်ယူထားတဲ့ ဖီးကြမ်းငှက်ပျောသီး သုံးလုံးစားပြီး ရေဗူးထဲက ရေပဲ အဝသောက်ပစ်လိုက်တယ်။

သူတို့လည်း နားလိုက်လိုးလိုက်နဲ့ ညနေ ၅ နာရီကြ စိုးမောင်က ပြန်ခါနီးလေး သူ့လီးကို မိန်းမကို စုပ်ခိုင်းနေတာဗျ။ မိန်းမကလည်း မငြင်းပါဘူး ။ တနေကုန်သူ့စောက်ဖုတ် လိုးထားတဲ့လီးကို ပြောင်နေအောင် စုပ်ပေးနေတယ်။ နှစ်ယောက်သား အဝတ်စားတွေပြန်ဝတ်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေအထားနဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ကြသေးတယ်။

စိုးမောင်က နောက်တကြိမ်လောက် အခုလို စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်လေး လိုးချင်သေးကြောင်း တဖွဖွပြောပြီးမှ ပြန်သွားတာပါ။ ခဏနေတော့မှ ကျုပ်လည်း ချောင်းနေတဲ့ အခန်းထဲက ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ကျုပ်တို့လင်မယားခန်းထဲ မိန်းမကို ဝင်ကြည့်တော့ လရည်နံ့စောက်ရည်နံ့တွေ မွန်ထူနေရောပဲ။ မိန်းမက ကျုပ်ဝင်လာတော့ ပြုံးပြပြီး မှေးနေတော့တာ။ မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးထားကြတော့ ပင်ပန်းပြီပေါ့ဗျာ။

……………………………………………………………

အဲ့ဒီနောက်ပိုင်း ကျုပ်နဲ့ မသင်းလည်း လိုးခါနီးကြ မသင်းခံစားရပုံလေး ကျုပ်ကပြန်မေးလိုက် သူကပြန်ပြောပြလိုက်နဲ့ အရင်ထက် ပိုပြီး လိုးရတာ အရသာလည်းရှိလာတယ်။ မသင်းက နောက်ပိုင်း ပိုထန်လာတာဗျ။ ရပ်ကွက်ထဲ ဘယ်သူက ဘယ်သူ့ကို ကုန်းနေတာ ဘယ်သူက လင်ငယ်ထားနေတာ အစုံပဲဗျို့။ ညတိုင်း ကျုပ်မိန်းမ မသင်းဆီက သတင်းတွေက လီးတောင်စေတယ်။

နောက် ၂ လောက်ကြာတော့ မိန်းမဆီက ကျုပ်မျှော်နေတဲ့စကားတွေ ကြားရပြန်ပြီ။ ရေသန့်ဗူးလိုက်ပို့တဲ့ အေးကို ပေါ့ဗျာ။ ဒီကောင်က မိန်းမရှိပါတယ်။ ကလေး ၃ ယောက်နဲ့ဗျ။ အသက်က ကျုပ်နဲ့ မတိမ်းမယိမ်းလောက်ပဲ။ အသားမဲမဲ ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်နဲ့ ဦးထုပ်အဝိုင်းလေး အမြဲဆောင်းထားတတ်တယ်။ အင်္ကျီကြယ်သီးက ဘယ်တော့မှ မတတ်ဘူး ။ ပုဆိုးတိုတိုနဲ့ ပေါင်ကြားက လီးကတော့ အမြဲတရမ်းရမ်းနဲ့ပေါ့။ သုံးဘီးဆိုက်တွဲလေး မော်တာနဲ့ဆင်ပြီး ရေဗူး လိုက်ရောင်းနေတာ။ ကျုပ်တို့ သူဆီက ရေဝယ်တာ ၄ လလောက်တော့ ရှိပြီ။ ကျုပ်တို့အိမ်လည်း ရေပို့ရင်း ရက်ခြား ဝင်ထွက်နေတာပဲ။

တရက်ကြ နေ့ခင်းဘက် ယောက္ခထီးနဲ့ကလေး အိပ်နေတုန်း ကျုပ်မိန်းမ မသင်းပဲ ရှိနေတဲ့ အချိန်ပေါ့။

” မသင်းရေ … ရေလာပို့တာဟေ့ ”

” ဪ … ဟုတ်ဟုတ် … လက်စနဲ့ … တခါထဲ လဲပေးပါ့လား ကိုအေးကို ”

” အေးပါဟာ … ဦးလေးတို့ မမြင်ပါလား ”

” အဖေနဲ့ ကလေးက … ထမင်းစားပြီး အိပ်နေကြတယ် … ကိုအေးကိုရေ … ကျမလည်း ခဏမှေးမလို့ ”

သင်းသင်းစိုးမှာ ဧည့်ခန်းတွင်း ခုံလေးပေါ်မှ ကုန်နေသော ရေဗူးနှင့် ရေဗူးအသစ် လဲပေးနေသော အေးကိုအား ကြည့်ကာ ရေဖိုးပိုက်ဆံရှင်းရန် အိပ်ခန်းထဲဝင်လာလိုက်သည်။ နောက်ကျောဘက်မှ သူမခါးအား လက်တဖက်က လာထိသဖြင့် လှည့်ကြည့်လိုက်မိ၏။

” ဟင် … ကိုအေးကို … အပြင်ကပဲ စောင့်လေ … မသင်းထွက်ခဲ့မယ်နော် ”

” ခဏလေးပါ … မသင်းရယ် ”

” အိုရ် ”

အေးကိုမှာ ပုဆိုးအတွင်းက ထောင်ထွက်နေသော လီးဖြင့် သင်းသင်းစိုးခါလေးအား ကိုင်ကာ ဖင်ကြားထဲ ထောက်ထားလိုက်သည်။ အမှန်တော့ အေးကို အတင့်ရဲနေသည်မှာ အရင်ရက်များက ပုဆိုးခါဝတ်တိုင်း ပေါင်ကြားမှလီးအား သင်းသင်းစိုးတစ်ယောက် ခိုးကြည့်တတ်သည်ကို ရိပ်မိလာရ၏။ သင်းသင်းစိုးဘက်ကလည်း အေးကို ရေဗူးထမ်းဝင်လာလျင် ဧည်ခန်းတွင်း ဒူးထောင်ထားလျက် ထမိန်အောက်စလွတ်ကာ စောက်ဖုတ်အား ဖြဲပြတတ်သည်။ နောက်ပိုင်း အေးကိုမှာ သင်းသင်းစိုးရှေ့ ပုဆိုးဝတ်တိုင်း လီးအား မမြင်မြင်အောင် ပြတော့၏။ သင်းသင်းစိုးကလည်း ခိုးကြည့်ခဲ့ရာမှ ပေါ်တင် စိုက်ကြည့်တတ်လာသည်။ အေးကိုတစ်ယောက် ရေဗူးလဲပေးနေစဉ် ဖင်သားကြီးများရမ်းကာ အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားသော သင်းသင်းစိုး နောက်ပိုင်းအားကြည့်ရင်း ကပ်လိုက်လာခဲ့တော့၏။ ထို့နောက် အိပ်ခန်းတွင် ကုတင်ခေါင်းရင်းဘက် ကလပ်တစ်ခုပေါ်မှ သူမပိုက်ဆံအိတ်လေး လှမ်းယူစဉ် အေးကိုမှ လီးဖြင့်ဖင်ကြားအား ထောက်လိုက်သည်။ အေးကိုမှာ အတွေ့ကြုံများသူမို့ သင်းသင်းစိုး အမူယာကြည့်ကာ ထမိန်အား ဆွဲလှန်ကာ သူ့ပုဆိုးအား စလွယ်သိုင်းပစ်၏။ ထို့နောက် စောက်ခေါင်းဝထဲ လီးထိပ်တေ့ကာ လိုးရန် ကြိုးစားစဉ် သင်းသင်းစိုးအဖေ နိုးလာကာ သင်းသင်းစိုးအား အော်ခေါ်သဖြင့် အေးကို ကြိုးစားမှုက အရာမထင်တော့ပေ။ သင်းသင်စိုးမှာ အိပ်ခန်းတွင်းမှ ပြေးထွက်ခဲ့သည်။

” သမီး … ရေဗူးပို့တဲ့ သူငယ်က ဘယ်မှာတုန်း … အိမ်ရှေ့မှာ သူ့ဆိုက်တွဲက ”

” အိမ်သာတက်ချင်လို့တဲ့ … အဖေ … သမီးက ရေဖိုးပိုက်ဆံရှင်းဖို့ … အခန်းထဲ ပိုက်ဆံဝင်ယူနေတာပါ ”

နောက်မှ ကပ်ပါလာသော အေးကိုမှာ … သင်းသင်းစိုး စကားကြောင့် အသက်ရှူချောင်သွားရ၏။

” ဪ … အေးအေး သမီး ”

သင်းသင်းစိုးဖခင်မှာ စကားပြန်ပြောရင်း ဧည်ခန်းထဲ ထိုင်ရင်း သတင်းစာ ဖတ်နေတော့သည်။ အေးကိုမှာ သင်းသင်းစိုး လက်ထဲမှ ရေဖိုးယူရင်း ပါးပြင်အား အလစ်နမ်းလိုက်၏။ သင်းသင်းစိုးကလည်း ဖခင်ဖြစ်သူမမြင်အောင် အေးကိုပေါင်ကြားမှ မလိုးလိုက်ရသဖြင့် မာန်ဖီနေသော လီးအား လက်တဖက်ဖြင့် လှမ်းညှစ်ပြီးမှ လွတ်ပေးလိုက်သည်။

…………………………………………………..

” အေးကိုက … အရင်လူတွေထက် … စွာမယ်ထင်တယ် မိန်းမရေ ”

မသင်းစကားအဆုံး ကျုပ်လည်း မှတ်ချက်ပေးနေမိတယ်။ မိန်းမကတော့ ပြုံးနေတာပေါ့။

” အတွေ့ကြုံများလောက်တယ် … ကိုနောင် … အဖေအိပ်နေတာတောင် … နောက်ကနေ မသင်းကို လိုးမလို့ … အဖေနိုးလာလို့ … မလိုးဖြစ်တော့တာ ”

အေးကို ကို အိမ်ခေါ်လိုးခိုင်းဖို့ မိန်းမနဲ့ကျုပ် တိုင်ပင်နေကြတာဗျို့။ အစီစဉ်ဆွဲပြီးမှ မသင်းကို တချီလိုးပြီး နှစ်ယောက်သား နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်သွားကြတယ်။ နောက်ရက်တွေကြ အေးကို ကျုပ်မိန်းမကို လာလိုးမယ့်အချိန် စောင့်ရင်း နေတိုင်း ရင်ခုန်နေရတာပေါ့ဗျာ။ မိန်းမကလည်း အေးကိုအကြောင်းပြောရင် စိတ်ပါလက်ပါ ပြန်ပြောတတ်တာ။ ယောက္ခထီးနဲ့ကလေး ထုံးစံအတိုင်း မွေးရပ်မြေ အလည်သွားချိန်ပေါ့ ။ နောက် ၂ ပတ်ကြာတော့ မိန်းမက အေးကို ကို နေ့ခင်းဘက် အိမ်ခေါ်ထားတယ်ာပြောတယ်ဗျ။ ကျုပ်လည်း အလုပ်ကို မနက်ပိုင်းဆင်းပြီး နေ့လည်ကြ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အေးကိုများ ရောက်နေပြီလား ကျုပ်မရောက်ခင် မိန်းမက ဘယ်လိုများ အလိုးခံနေပြီလဲ အတွေးပေါင်းစုံနဲ့ ရင်ခုန်နေမိတယ်ဗျာ။

ပြီးပါပြီ။

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top